Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chwili,abyuniknąćaresztowania,izaoczniezostałskazany
naśmierć.Wczasielatspędzonychnawygnaniunawiązałtrwałe
kontaktywPetersburguizostałjednymzulubieńcówtamtejszych
kółpanslawistycznych.Odtamtejporyjegopolitykabyłazawsze
ściślepowiązanazpolitykąRosji[30].PoabdykacjiMilanaw1889
rokuPašićzostałułaskawiony.Dotegoczasuwygnanieuczyniło
gobohateremruchuradykalnego.PowróciłdoBelgraduwśród
powszechnychhołdów,abyzostaćwybranymprzewodniczącym
Skupsztiny,apóźniejburmistrzemstolicy.Leczjegopierwsza
kadencjapremiera(luty1891–sierpień1892roku)zakończyłasię
ustąpieniemzurzędunaznakprotestuprzeciwko
pozakonstytucyjnymmachinacjomuprawianymprzezMilana
iregentów.
W1893roku,podokonanymprzezsiebiezamachunaregencję,
AleksanderwysłałPašiciadoPetersburgawcharakterzeserbskiego
posłanadzwyczajnego.Wtensposóbkrólchciałchociażczęściowo
zaspokoićambicjepolitycznePašiciaijednoczesneusunąć
gozBelgradu.Pašićciężkopracowałnadpogłębieniemstosunków
rosyjsko-serbskich,nieukrywającprzytymswegoprzekonania,
iżprzyszłaemancypacjanarodowaSerbiibędzieostateczniezależeć
odwsparciaRosji[31].Jegodziełozburzyłjednakpowrót
dobelgradzkiejpolityki„królaojca”Milana.Radykałowiebyli
tropieniiusuwanizurzędówwramachczystkiprzeprowadzonej
wsłużbiecywilnej,zaśPašićzostałodwołanyzPetersburga.
WokresiewspólnegopanowaniaMilanaiAleksandrawładza
bacznieobserwowałaPašicia,któregodlapewnościwolałamiećpod
ręką.W1898rokuzostałskazanynadziewięćmiesięcywięzienia
podpretekstemznieważeniaMilanawpublikacjipartyjnej.Pašić
przebywałjeszczewwięzieniu,gdyw1899rokukrajem
wstrząsnęłanieudanapróbazamachuna„królaojca”.Porazkolejny
naradykałówpadłcieńpodejrzeniaowspółudziałwspiskunażycie
panującegowładcy,chociażichpowiązaniazmłodymBośniakiem,
któryoddałstrzał,byłyniejasneitakiepozostajądodzisiaj.Król
AleksanderdomagałsięstraceniaPašicia,leczżycieprzywódcy
radykałówocaliła–cowświetlepóźniejszychwydarzeńzakrawało
