Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
120.HeringdoCzapskiego
20IX–59r.
Józiumójkochany–
Miałemtenswójpołamany,kalekijęzyk–sposób
porozumieniasię,obcowaniazTobą–itopołamałosię.
Miron,jegospotkaniezTobą–ciążymi,jesticzymś
ciąglenieprzezwyciężonym,czymśdoprzezwyciężenia–
ostateczniejestobcością,międzymnąiTobą.
Byłzasiebie,byłsobą–tymgorzej,
żezałamywałmnieprzezsiebie.Chciałbym
zetrzećtoTwojezobaczeniemnieprzezniego.Czekam,
liczęnato,życzęsobie,żebyczastozniszczył.
Takirodzaj,takaformazazdrości?–chybanie.
Amoże.Bodlaczegotagorzkość?Anibłyskuradościdla
siebie.To,żeCiebieznalazł,odczułgotowego,
wyobrażonego,wiedzianego–słuchamzesmutnym
odczuciemwłasnej,lekkomyślnejrozrzutności.
CojestmoimzTobądo
ostatecznościspotkaniemiryzykiem–
toLudmiła.Gdybynawetrozczarowanie,chybienie,
pęknięcie,tojestmoimdramatem.Niestarajsię
kłamać–itakodczuję.Wtedydopiero–albobymCiebie
znienawidził–alboczułbymostatecznąprzegraną.
Pytamniezzastanowieniem,zestrachem–jaksię
zTobąporozumie–bonieumiemówić.Powiedziałem,
żepopsiemu–przezoczy,iodrazusięuspokoiła.
Swojegomalarstwatojestpewna–tonie.–Boisię,
żezdemaskujesztojakozłe.Mówię(iwierzęwto),żetak
niebędzie–bojeślinawettaszarpaninajesttylko
wbłędach–topowód,istotajestprawdziwa–
wmalarstwie.Itujestmiejscedorozumieniaido
porozumienia.Itutakżemójspokój.Samjużnicjej
powiedziećniemogę.Zabliskoizadawnowtymjestem.
Niemogęnicpomóc–nicpowiedzieć,przyczymbym
dokońcaobstawał.
Przerwałemwtymmiejscu–jestemjakzawsze
owłosododłożeniategolistunapóźniej–zczegosięrobi
