Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wiedząc,czypowinnaodwzajemnićpieszczoty.Nagle
Arturpołożyłsięnaniej,aonaczekałanaból,któregotak
sięobawiała.
Arturporuszałsięrytmicznie,corazbardziej
podniecony,ocierającswojeciałoojejciało,ale
doniczegowięcejmiędzyniminiedoszło.Ztego,
cosłyszała,nietakpowinienwyglądaćaktmiłosny.
Spodziewałasię,żenastąpijakieśpołączenieciał,ale
zamiasttego,pokilkuminutachnieudolnegotarcia,
podczasktóregoichspoconeciałatylkosklejałysię
zesobąbezcelu,Arturopadłnałóżko,gwałtownie
kaszląc.WświetleksiężycaKatarzynadostrzegłamałe
przyrodzenie,spoczywającebezwładnienajegoudzie.
Książęopuściłkoszulęileżał,dysząc.
‒Wybacz‒powiedział.‒Nieczujęsięzadobrze.
‒Nicsięniestało‒wyszeptała.
Arturztrudemoddychał.
‒Wbrewtemu,comójojciecmówipublicznie,nie
chce,żebyśmymieliterazdzieci.
Katarzynaspojrzałanaksięciazezdumieniem.
Wszystkoprzebiegałoinaczej,niżsięspodziewała.
‒Możemyskonsumowaćnaszemałżeństwo,ale
potemniepowinniśmywspółżyćzesobąprzezkilkalat
‒wyjaśniłArtur,któregooddechsięuspokajał.‒Ojciec
obawiasię,żejestemzbytmłodynaobcowanieztobą
iżemogłobytozrujnowaćmojezdrowie,zwłaszczaprzy
takimkaszlu.
Katarzyniezrobiłosięprzykro.
‒Królmarację.Mójbratzmarłwwiekudziewiętnastu
latzpowoduzbytniejfrywolnościwmałżeńskimłożu.
‒Towłaśniejedenzpowodów,dlaktórychojcieckaże
