Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
plany?
Całataowianatajemnicąsprawawydawałasiędość
niezwykła.Katarzynanieośmieliłabysięujawnićswoich
podejrzeńnawetprzedMarią,aleprzeczuwała,żecośjest
nietakzArturemiżemusiałosięwydarzyćcoś
strasznego‒coś,cosprawiło,żejejwyjazddoAnglii
wkońcudoszedłdoskutku.Niechciałagłośno
wypowiadaćswoichobaw,jakbytomiałojepotwierdzić.
‒Przynajmniejzyskałamdziękitemuczasnanaukę
francuskiego!‒oświadczyławeselej.Nalegały
natomałżonkaHenrykaVII,Elżbieta,orazjegomatka
Małgorzata,któreniemówiłyanipohiszpańsku,ani
połacinie.Zależałoimrównież,abyKatarzyna
zagustowaławwinie,ponieważwodawAngliinie
nadawałasiędopicia.Onazaśzewszystkichsiłstarała
siębyćpilnąuczennicą.Oczywiściespodziewałasięwielu
podobnychpróśbinakazów,któremiałyjąprzygotować
dożycianaangielskiejziemi,alejedenwarunek
szczególniejązaniepokoił.
‒KrólHenrykpragnie,abymzapomniałaoHiszpanii
‒powiedziała.‒Jegozdaniembędęszczęśliwsza,nie
myślącodomu.DoktordePueblawspominałotym
wliściedomegoojca.
RodrigodePueblabyłhiszpańskimambasadorem
wAngliiitoonnegocjowałwarunkijejmałżeństwa.
‒WaszaWysokość,jestempewna,żekrólHenryk
pragnietylkotwegodobra‒uspokajałaMaria.
‒Nigdyniezapomnęodomu‒oświadczyła
Katarzyna,którejnasamąmyślłzynapłynęłydooczu
‒alezamierzamteżzostaćprzykładnąangielskądamą.
Słowatedodałyjejotuchy.
