Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dorozwiązaniawramachżadnejoddzielnieużytejmetodologii
iwramachżadnejoddzielnejdyscypliny–prowadzidopowstania
nowegopolabadawczego[13].Transdyscyplinarnośćzakłada
złagodzeniegranicmiędzydyscyplinami.Możnazatempostawić
tezę,żemetodologiaorientalistycznapowinnabyćmetodologią
transdyscyplinarną.Szczególnieże–odwołującsięznówdosłów
M.Dziekana–„wszyscyprzecieżdobrzewiemy,żebardzorzadko
ścisłezastosowaniejakiejkolwiekmetodologiibadaństworzonej
naZachodzie–zazwyczajnatakimczyinnymmaterialezachodnim
–odpowiadarzeczywistości,którąbadamy.Cowięcej,takieścisłe
trzymaniesięmetodologiizachodniejmożebardzołatwo
doprowadzićdozniekształceniaobrazukulturOrientu.Dotyczy
tozarównonaukhumanistycznych,jakispołecznych”[14].
Bezspornymwydajesięprzekonanie,żemetodologia
orientalistykibazujenabadaniuoryginalnychtekstówiwytworów
kulturywrodzimymjęzyku,zeznajomościąlokalnychwarunków,
tradycji,religiiiwcześniejszegodorobkukulturalnego.„Właściwy,
częstowielowarstwowysenszjawiskczytekstówwymaga
bezwzględnieznajomościjęzykóworientalnych.Azatemmożna
powiedzieć,żemetodologiąbadańorientalistycznychwpierwszym
rzędziejestprzekładkulturynakulturę”[15].Wartotujednak
uwzględnićzjawiskonieprzekładalnościorazpozornego,złudnego
podobieństwaelementówkultury,religiiczyżyciaspołecznego.
Jedynierzetelnaznajomośćcywilizacji„wyjściowej”pozwala
wychwycićowepozornepodobieństwa.
Jeślijednakprzyjmujemyzapodstawęorientalistykipracę
bazującąnamateriałachźródłowychwjęzykachorientalnych,
pominiemydorobekkulturowyomawianychspołeczeństw
ispołecznościtworzonywjęzykachzachodnich(np.pofrancusku
wMaghrebie,poangielskuwIndiachczyniektórychkrajach
Afryki,pohiszpańskuwSaharzeZachodniej).Twórczośćtakajest
bezpośredniąkonsekwencjądominacjizachodniejnad„Orientem”
istanowinieodłącznączęśćtożsamościtamtejszychspołeczeństw.
Podobnierzeczsięmawprzypadkumniejszości„orientalnych”,
którenastałewtopiłysięjużwkrajeZachodu,aichdziałalność
