Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
apotrzebamiwspółczesności.Wposzukiwaniumetodologii
orientalistyki,któryukazałsięw„PrzeglądzieOrientalistycznym”
w2014roku,jednoznaczniestwierdza:„Jestemgłębokoprzekonany
ojakościowejimetodologicznejodrębnościorientalistykijakonauki
odinnychdyscyplin”[2].
ZtejperspektywyważnąpublikacjąjestteżOrientalistyka.
RozważaniaonaucezewstępemJolantySierakowskiej-Dyndo,
wktórymzręcznieprzedstawiaonazłożoność,ajednocześnie
istotnośćorientalistykipośródszerokopojętejhumanistyki.
Wskazujeteż,jakmożnaorientalistykędefiniować:„Orientalistyka
jestnauką,któraswojebadaniaoduchowejimaterialnejkulturze
społeczeństwAzjiiAfrykiprowadziwwymiarzesynchronii
idiachroniiiopieranaświadectwachjęzykaorazszerokiego
pojmowaniatekstu.[...]Orientalistykajakonaukawymagałączenia
różnychdyscyplinnaukowych,znajomościszerokiegokontekstu
badawczego,bezktóregoniesposóbzrozumiećtego,jakisens
nadawanyjestokreślonymzjawiskomkultury,atakżeprocesów
społecznychczyhistorycznychzachodzącychwkrajachAzji
iAfryki”[3].
Wydajesięjednak,żedefinicjętęnależyrozbudować,gdyż
współcześnie,wrazznapływemludnościAzjiiAfrykinaZachód,
zasięgterytorialnyzainteresowańorientalistykiposzerzyłsiętakże
owspólnoty„orientalne”żyjącenakontynentacheuropejskim
iamerykańskim.Bezsprzeczniebowiemnieodłącznymielementami
warsztatubadaczazajmującegosięnp.mniejszościami
muzułmańskimiwEuropiesąislamistyka,arabistyka,turkologiaczy
iranistyka.Jeślidążymydopełnegozrozumieniawytworówkultury
pewnejgrupyspołecznej,znajomośćkształtującychjąistotnych
elementówstajesięnieodzowna.
Właśniewkontekściebadańnadmniejszościami„orientalnymi”
naZachodzieszczególnegoznaczenianabieranazwa
„orientalistyka”,gdyżbudzipewnekontrowersjeiwyzwalaemocje.
DotyczyćmaprzecieżOrientu,czyliobszarówAzjiiAfryki–
wrozumieniuświatazachodniego.Jednakhistoriakontaktów
