Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dzieje,aleposłuchałamatkiinieodezwałasięsłowem,
zastanawiającsię,dlaczegopłynądoWestminsteruotej
porze.
–Miłepaniewybrałysobiepóźnąporęnawyjście
–zauważyłwioślarz,kiedyprzepływaliobokzamku
Baynarda,gdziemieszkałababkaYork,owielesurowsza
odbabkiRivers.Czywiedziałaoichprzygodzie?Może
spała,jakwszyscy.
–Płyniemydomojejcórki,którawłaśniewydaje
naświatdziecko–powiedziałaladyBerners.–Słyszałam,
żesytuacjajestkrytyczna.
Elżbietabyłazaskoczona,ponieważzamężnacórka
ladyBerners,Anna,dopierocourodziła,adrugacórkanie
byłazamężna–ladyBernerszawszepowtarzałajej,
żekłamstwojestzłem.
–Wtakimrazieszybkowastamdowieziemy
–powiedziałżyczliwiewioślarz,któryzacząłsięteraz
bardziejwysilać.Elżbietawidziała,żekobietywymieniły
sięspojrzeniami.
NiebawemdostrzegławielkąbryłęPałacu
Westminsterskiego.Wioślarzzatrzymałsięprzynabrzeżu.
Wbiegłynagóręposchodach,obejmującsię,kiedy
przemieszczałysięwzdłużmuruotaczającegodziedziniec
pałacu.Elżbietabyłarozczarowana,gdynieweszłyprzez
bramę,leczoddaliłysięodpałacu.Miałanadzieję,
żeodwiedząjejojca,króla,którywszystkiemuzaradzi.
Dawnogoniewidziała.Wydawałosię,żewrazzdwiema
siostrzyczkamiimatkąspędziławpałacuTowercałe
wieki.
Minęłyopactwowestminsterskieiprzechodziłyprzez
dziedzinieckościołaŚwiętejMałgorzaty.Wkrótce
