Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zprawdą.Alebyłodlaniegojasne,żecokolwiek
bypowiedział,niezmniejszyłobytoniepokojuLatifa.
–Cochcesz,żebymzrobił?
OczyLatifajeszczerazprzebiegłybezludnąokolicę,
poczymmężczyznawsunąłdłońwpołyubrania.
Wyciągnąłskórzanąwąskątorebkę.
–Weź.Miałemtodaćkomuśinnemu,ktoteżjedzie
doTyberiady,alejestemobserwowanyiniemogęznim
nawiązaćkontaktu.Toniemożewpaśćwichręce.
Dobrzetoukryj.
–Alecojamamztymzrobić?–wpierwszejchwili
Jakubmiałochotęsięcofnąć,leczzmusiłsię
dopozostaniawmiejscuiwysłuchaniaprzyjaciela.
–Jeślisięmylęiwyjedziemystądbezpieczni,
możeszmitooddaćzpowrotem.Izapomniećocałejtej
rozmowie.Alejasięniemylę.
WepchnąłsakiewkęwręceJakuba.
–Jeślimniezabiorą,wróćdoTyberiadynajszybciej
jaksięda.
Latifszybkoidokładniewyjaśnił,jakiekrokibędzie
musiałpodjąćJakub.Odczasudoczasuprzerywał
nachwilęikazałJakubowipowtórzyćinstrukcje.
Wynikałoznich,żepoprzybyciudoobozu
wTyberiadziektośpodejdziedoJakubawzagrodziedla
wielbłądów.Jakubwinienmiećnagłowieczerwoną
przepaskę,awrękukoszykzziołamipotrzebnymi
doleczeniazwierząt.Mawypowiedziećzdanie,które
Latifkazałmupowtórzyćkilkarazy,ażupewniłsię,
żeJakubjedobrzezapamiętał.Gdywypowietesłowa,
