Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wydarzeń.Innejpodlegająocenie.To,codlamniebyłoważne,możew
oczachinnegowydawaćsięmałoznaczącymepizodem58.
BarbaraSkargapiszeospojrzeniuinnego,które
korygujemojewspomnienia,przywołujeto,coodrzucone
przezemnie,stłumioneczyzapomniane,innyjest
nieustannymsędziąmojejhistorii:„Tomojahistoria,
mojawłasna,alepisananaczteryręce”59.Wwierszu
mówisięopróbachpołączeniaz„innymibliskościami”.
Uwagitewprowadzajądorefleksjinatematpamięci
innego,którymożebyćsędzią,aletakżerozmówcą,
kimś,zkim„ja”sięspieralubnawiązujedialog.Wtym
kierunkupodążapoetkawswoimwierszu,wskazując
obszary,wktórychnastępująpróbypołączeniazinnymi.
Opróczsięganiadowspólnejhistorii(prehistoriigatunku)
–„wiekudinozaurów”dokonujesiętoprzez„opowieści
ewangeliczne”.Najpierwwspominanesąjednakwliryku
Zacząć
„symbolicznegesty”.Kontekstinnychutworów
JuliiHartwigskłania,bywidziećwnichsztukę,która
częstowtwórczościpoetkibywałączonawłaśniez
pamięcią60.Koncepcjęsztukijakosymboluprzedstawił
Hans-GeorgGadamer.Hermeneutaprzypomina,
żesymbolwjęzykugreckimoznaczał„skorupępamięci”:
Podejmującyprzyjacielagospodarzdomuwręczamutzw.
tessera
hospitalis
,tzn.przełamujeskorupę,samzatrzymujepołowę,adrugą
dajegościowi,aby,jeślipotrzydziestuczypięćdziesięciulatachjakiś
jegopotomekzawitaznówdotegodomu,możnasiębyłopozłożeniu
skorupekwcałośćwzajemnierozpoznać.Starożytnypaszport:oto
pierwotnytechnicznysenssymbolu.Jesttocoś,poczymrozpoznajesię
kogośjakodawnegoznajomego61.
„Doświadczeniesymboliczności”,zdaniemfilozofa,
prowadzidomyśli,że
to,cojednostkowe,szczególnejestniczymułamekbytu,żecoś,coz
nimkoresponduje,jestobietnicąuzupełnieniacałościiszczęścia,albo
też,żetawciążposzukiwanauzupełniającacałośćcząstkajestdrugim
odłamkiempasującymdonaszegofragmentużycia62.
WtwórczościJuliiHartwigsztukaiżyciebywają
postrzeganejakodwiepołówkisymbolu,pozwalające
rozpoznaćsiebieiinnego.Zaczynanieod„dziejów
własnych”jestpoczątkiemsztukiipoczątkiemprocesów
tożsamościowych.WpóźnejtwórczościJuliiHartwig
