Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Najwyraźniejniedokońcazrozumiawszy,ocomichodzi,Tania
spinasięjeszczebardziej.
–Dzieckotoniedobytek–odpowiadaautomatycznietataibierze
zrąkwolontariuszkinaszepaszporty.
Najpierwmój–wie,cojestwśrodku,więctylkoszybkogootwiera,
zamykaichowadotylnejkieszenidżinsów.Poradażyciowa:jeśli
chceciezgubićdokumenty,włóżciejedotylnejkieszenidżinsów.
Zawszezadziała–czteryrazypotwierdzoneprzezmojegoojca,
atotylkoteprzypadki,októrychwiem.
PaszportIwankitatakartkujedługo,studiujekażdąliterę,cyfrę
ikreskę.Niezbytmutopomaga:IwankamanazwiskoOresta,którego
(inazwiska,iOresta)tataniezna,aimięmatkitamniefiguruje
–topoprostuzwyczajnybiometrycznyzagranicznypaszport
ukraińskiegodziecka,którenazdjęciuwyglądamniejwięcejtakjak
każdeinneukraińskiedzieckoalbowogólejakiekolwiekbiałedziecko
natymświecie,albonawetjakreborn,czylijakkabaczekzuszami.
Wyrobiliśmyjejpaszport,bowybieraliśmysięnaMalediwy.Jeszcze
dwadniibyśmyzdążyli.Ipomyśleć,żeniebardzochciałamtam
lecieć…
Iwankaśpiumniepodkurtką,wbuzimasmoczek–prawie
prostokątny,wkolorzekakao.Mójulubiony,nowtymsensie,
żepodobamisięjegowygląd.Niosęjąwchuścienarzuconej
nasweter,kurtkanaIwanceschodzisiętylkodopołowy,aletodobrze,
kombinezonmaciepły,chustajestciepła,jajestemciepła,wszystko
jestciepłe.MniesamejodIwankijestażgorąco–właśnieprzestał
padaćśnieg,zdjęłamczapkęitrzymamjąwręce.
KtośwołaTaniępopolsku,aleonatylkorozglądasiębezradnie,nie
wiedząc,czymożenaszostawićwtakiejsytuacji,tymbardziej
żesamajejnierozumie.Tylkodzisiajprzekroczyłagranicę
zedwadzieściarazy,zapewnewobiestrony,nicdziwnego,żereaguje
takpowoli.
–Chodźnasłówko.–Tataleciutkobierzemniepodramię,jakby
chciał,żebyśmyodeszlinabok,aletaknaprawdędajejej
dozrozumienia,żetoonamaodejść.
