Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wówczasokoło6tysięcyzwłokpomordowanychprzez
Niemcówofiarpolskichiżydowskich”23.
KrematoriumoglądateżFeliksJankowiak,pracownik
poznańskichwodociągów,którydoInstytutuzostaje
wezwanyporazpierwszyjesienią1944roku,gdylaborant
Vossatraciprzytomnośćpowypiciuwodyzkranu.
Oswojejwizycieopowiadatak:
„Przywejściuuderzyłmniemdły,trudnydozniesienia
zapach.Rozglądałemsiępomakabrycznymotoczeniu.
Podścianamistałydużestalowekadzie,podgrzewane
odspodupalnikamigazowymi.Bulgotaławnichjakaś
ciemnaciecz.Obsługa,ubranawgumowebuty,fartuchy
irękawicemieszaławnichdługimimieszadłami.Tuitam
wystawałyna[d]powierzchniękadziręce,nogiigłowy
ludzkie”24.
Jankowiaknamiejscujestrównieżwlutym1945roku,
gdyVossajużniema:
„Znalazłemsięwpomieszczeniu,gdziestałagilotyna
iprzemyślneurządzeniedozbiorowegowieszanialudzi.
Wotwartejdużejskrzynileżałyjeszczenamrozienagie
ciałaostatniopowieszonychmężczyzn,którychnie
zdążonodostarczyćdoAnatomicum”–zeznajeprzed
komisją.Przyznajeteż,żepomyślałwtedy,iżVossnie
dostanietych„preparatów”doswojegonaukowego
zakładu.„Pewniebyłbytymzmartwiony”25.
Odkońcapaździernika1941rokubowiem,namocy
zawartejtrzymiesiącewcześniejumowyzGestapo,
dokrematoriumInstytutuAnatomiiReichsuniversität
Posenmajątrafiaćciaławszystkichstraconych
