Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TYLKOCISZAISPOKÓJ
Vosswistocienieprzyznajesiędotego„epizodu”swojej
karieryw
Theatrumanatomicummeum
,krótkiej
autobiografii,którąpiszew1952roku.Pracujewtedy
wHallejakowykładowcainaczelnypreparator.
Opowiadaswojeżyciesucho,drobiazgowo,konkretnie,
bezemocji.O„podludziach”tymrazemniewspomina.
ZHalleprzenosisiędoJeny,przezdziesięćlatkieruje
tamInstytutemAnatomii,później,w1962roku,
przechodzinaemeryturę(dorabiasobiejeszcze
naUniwersyteciewGreifswaldzie).Jegowojenna
przeszłośćzaczynabudzićzainteresowaniedopieropod
konieclatosiemdziesiątych.
CiemnerysynażyciorysieVossaujawnianiemiecki
historykidziennikarzGötzAly.Głoszabierająwówczas
wszyscy,alesampreparatoraniniepotwierdza,aninie
zaprzeczaautentycznościswojegopamiętnika.
OspotkaniezVossemprzezwielelatzabiegadrhab.
TeresaWróblewskazInstytutuPedagogikiAkademii
PomorskiejwSłupsku.Badanazistowskieplacówki
akademickienapodbitychprzezTrzeciąRzeszęterenach.
„Nieżyczyłsobiespotkaniazemną,uciekałpoprostu
–inaczejmówiąc,obawiałsię–aleniewiemczego?”
–zapisuje.
Próbynawiązaniakontaktuzpreparatoremprzynosząjej
więcejszkodyniżpożytku.Wliściedokolegiwyznawała:
„Popowrociedokrajumiewałamkłopoty,otóżbyłam
przesłuchiwanaprzezwładzemiasta,SBipytanomnie:
dlaczegotakuparcieposzukujęprof.Vossa,czyzależy