Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
1.Postrzeganieidefiniowaniejakości
nazwierzęta,douprawianiaziemi,przechowywaniażywności,doobronyprzed
swoimipobratymcami.Zczasemcorazczęściejtworzyłrzeczyzmyśląotym,aby
czyniłyjegożyciełatwiejszymibezpieczniejszym,atakżeprzyjemniejszym;wtym
wyrobywcodziennymżyciuniekonieczniepotrzebne,np.ozdoby.Wszystkopoto,
abypodkreślićswojąwyjątkowość,niepowtarzalnośćorazprestiż.Zczasemzaczął
sobieuświadamiać,żejednerzeczysąwstosunkudoinnychbardziejprzydatne,
bardziejmusiępodobają,sąstaranniejisolidniejwykonane.
Przeztysiącleciaoatrakcyjnościiprzydatnościwytworówczłowiekadecydowała
pracaichbezpośredniegowykonawcy,zazwyczajrzemieślnikaorazjegoczeladników
iuczniów.Rzemieślniksamjeprojektował,wytwarzałidostarczał.PokoniecXIIIw.
pojawiłysięmanufaktury,aprojektowanieiwytwarzaniepowierzanoprzygotowanym
dotegospecjalistom.PoczątekXIXw.toświtepokiprzemysłowej,którazczasem
nadałajakościjejwspółczesneznaczenie.
Zajednozprzełomowychwydarzeńprowadzącychdoukształtowaniasiędzi-
siejszegorozumieniajakościmożnauznaćzastosowaniewbudowieurządzeńczęści
zamiennych[Sower,2011].ZapionierawtymzakresieuznajesięAmerykaninaEli
Whitneya,którynaprzełomieXVIIIiXIXw.zaproponowałstosowanieczęścizamien-
nychwbronistrzeleckiej.Zczasemwprowadzonospecyfikacjęwłaściwościmateria-
łóworazwymiarówczęścipotrzebnychdokontrolowaniaprocesówichwytwarzania.
ZnastaniemXXw.pojawiłasiękoncepcjaspecjalizacjipracyiprodukcjimaso-
wej,awrazzniązaczęłosiękształtowaćnaukoweipraktycznepodejściedojakości
jakoodrębnegoobszaruwiedzyiumiejętnościpraktycznych.Zaprekursoramożna
uznaćWalteraShewharta[Shewhart,1931],którydoopisustopniaspełnianiawy-
magaństawianychwytwarzanymprzemysłowoczęściomwyrobówzastosowałjęzyk
statystykimatematycznej.
Dzisiajjakośćjestprzedmiotembadańnaukowych,którychtematykaizakres
zostałyukształtowanepracamiorazpublikacjamim.in.Feigenbaua,Jurana,Demin-
ga,Taguchiego,Ishikawy,atakżewieluinnych,którzywdrugiejpołowieXXw.
przyczynilisiędopowstaniadyscyplininżynieriijakościorazzarządzaniajakością
[Feigenbaum,1956;Juran,Gryna,1974;Crosby,1979;Deming,1882;Taguchi,1990].
1.1.2.Kontekstypostrzeganiajakościproduktu
Jakośćproduktumożebyćpostrzeganazróżnychperspektywiwróżnychkontekstach
[Juran,1974;Garvin,1984;Kilinski,1981;Wasilewski,1998].Wtejksiążcezwielu
możliwychbędąwyróżnianekonteksty4(rys.1.1):
1)ogólny(neutralnegoobserwatora),
2)użytkowy(klientaikonsumenta),
4Innemożliwekontekstytonp.:społeczny,ekologiczny,transcendentny.
