Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
informacji
prawdziwej
czylitakiej,którąpotrafi
zweryfikowaćwłasnymioczami,uszamiipalcami,albo
takiej,którazgadzasięztym,wcojużwierzy.
Abysprawić,żebyktoścałkowicieskoncentrowałsię
natym,comówisz,czyliabyz
aangażować
instynkty
iwyobraźniętejosobywyraź
nieprzerwaną
seriękwestii,
któretenktośpotrafiwłasnymizmysłamizweryfikować
jakoprawdziweoraz/albonieprzerwanąserięopinii,
zktórymisięzgadza.
Bardziejszczegółowoomówimytęsprawęwniedalekiej
przyszłości.
Kiedywypowiadaszwielekwestii,któreTwój
słuchaczmożenatychmiastzweryfikowaćjako
słuszneizgodneztym,comumówią:uruchamia
sięjegowłasna,zmysłowapercepcjaalbo
abstrakcyjneprzekonania,zostajązaangażowane
jegoemocje,awyobraźnia„otwierasię”,stającsię
wyjątkowopodatnąnasugestie.
Ćwiczenie
Pospędzeniuzkimświększejilościczasuzazwyczaj
potrafiszdośćdobrzeokreślić,zjakimipoglądamitenktoś
bysięzgodziłorazjakpatrzynaróżnerzeczy.
Narozgrzewkę,atakżebyśnabrałchęci
doeksperymentów,spróbujwykonaćnastępująceproste
ćwiczenie.
1.
Usiądźwtakisposób,abyścałyczaswidziałtwarz
rozmówcyizacznijzdanąosobąrozmawiać.
2.
Wpewnymmomencie,mówiącwswobodnym
tempie,wyraźwformiedługiej,nieprzerwanejserii
kilkapoglądów,którewTwojejopiniiogólnie
zgadzająsięzeświatopoglądemrozmówcyalbo
jeszczelepiejwypowiedzkilkatwierdzeń,conajmniej
