Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Turystykazrównoważona
33
PoglądyR.W.Butleranatematistotyturystykizrównoważonejzbieżnezpo-
glądamiautorówprezentowanejksiążki.Turystykazrównoważonajestrozumiana
wniejjakozjawisko,wktórymdziałaniapodejmowaneprzezturystówniepowo-
dująstratlubtrudnychdoodwróceniazmianwśrodowiskuprzyrodniczym,
ajednocześnieprzynosząkorzyścisamymturystom,społecznościomzamiesz-
kującymodwiedzaneprzeznichmiejscowościiobszary,atakżeosobomiinsty-
tucjomświadczącymusługiturystyczne.Takrozumianaturystykazrównoważona
jestpewnymidealnymmodelem,którymożepojawićsięjedyniewtedy,gdymiędzy
czteremajejzasadniczymielementami(środowiskoprzyrodnicze,turyści,społeczności
lokalne,usługodawcyturystyczni)występujestanrównowagi.Pozostawiającpoza
wszelkądyskusjąkoniecznośćdążeniazestronyturystów,ludnościodwiedzanychprzez
nichobszaróworazosóbiinstytucjiświadczącychusługiturystycznedokierowaniasię
wpodejmowanychprzeznichdziałaniachzasadamizwiązanymizochronąśrodowiska
przyrodniczego,należyniecowięcejuwagipoświęcićproblemowizachowaniarówno-
wagimiędzypozostałymikomponentamiukładuskładającegosięnaturystykęzrówno-
ważoną.Naogółsytuacjaprzypominającastan,którymożnauznaćzabliskiidei
turystykizrównoważonej,możezaistniećtylkowówczas,gdyaktywnepodmiotyukładu
czyli(a)turyści,(b)społecznościlokalneireprezentująceichwładzeoraz(c)osoby
prawneifizyczneświadcząceszerokorozumianeusługiturystyczneiczerpiąceztego
tytułukorzyściwykazująchęćdowprowadzaniawstosunkudosiebieróżnegorodzaju
ograniczeń(samoograniczeń).Uturystówograniczeniatemogąwynikaćnp.zzaakcep-
towaniaprzeznichnieconiższego(chociażbyoduzyskiwanegonacodzieńwmiejscu
stałegozamieszkania,czypożądanegowzwiązkuzupragnionyminierzadkokosztow-
nymwyjazdem)poziomuusługwmiejscuprzeznichodwiedzanym.Patrzącnaproblem
odstronyspołecznościlokalnych,ograniczeniasprowadzająsięczęstonp.dozaakcep-
towaniaobecnościwzamieszkiwanychprzeznichmiejscowościachobcychludzi,nie-
rzadkoreprezentującychzupełnieinnytypkultury.Zpunktuwidzeniausługodawców
turystycznychsamoograniczeniapolegająnatomiastprzedewszystkimnaodstąpieniu
odkierowaniasięosiągnięciemjaknajwiększychkorzyścifinansowych,cojestzapewne
rzecząnajtrudniejszą.
Problemwprowadzeniaróżnegorodzajusamoograniczeńwynikającychzzałożeń
stojącychupodstawturystykizrównoważonejjestzdaniemR.W.Butlera[1999b,15–16]
jednymznajważniejszychdylematówstojącychprzedbadaczamizajmującymisięrela-
cjamimiędzyturystyką,środowiskiemprzyrodniczymorazspołeczeństwemigospodar-
ką.Zdaniemcytowanegoautora,zpunktuwidzeniacechwspółczesnejturystykibardzo
ważnymzagadnieniemjestznalezieniekompromisumiędzymodelemturystykizrów-
noważonejwwersji„idealnej”arzeczywistościąwynikającązpowszechnościtzw.
turystykimasowej,którejznaczeniejestraczejniezagrożoneprzez„alternatywne”for-
myturystyki[Butler1999b,17].Podobnezdaniemająm.in.G.Wall[1993]oraz
B.Wheeller[1993],którzyuważają,żeniemożliwejest,abyturystykamasowamogłabyć
zastąpionaprzezformyturystykiokreślanemianemturystykizrównoważonej.Chociaż
przytoczonaopiniamożebrzmiećdlaorędownikówturystykizrównoważonejpesymis-
tycznie,jestonazgodnazrealiami.Koncepcjaturystykizrównoważonej,azwłaszcza