Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Kandydatnamuła
SzaryńskiprzyjechałdoLubczynywsprawiepracy.Był
maj–zapamiętałupalnydzień.Widokbudowy
zeschodówprzedblokiemzczerwonejcegły.Zielone
wzgórzazarzeką.Błękitniebaintensywnieniebieski.
Mijałyczterylataodskończeniastudiów.Posada
projektantawstołecznymbiurzebyłanudna.Miałtakże
innepowody:mieszkalizOlgąkątemujegorodziców.Ich
synek,trzyletniKrzyś,chorowałnamigdałki.Olga
dowiedziałasięodlekarza,żezmianaklimatudobrze
zrobidziecku.Witekwziąłdwadniurlopu.
Dopociąguwsiadłodwudziestejdrugiej,terazbyła
dziesiątarano.Ostatniodcineknabudowęprzejechał
staremwywrotkązbiałymdachem.Wywrotkiwoziłyżwir
zbocznicykołostacji–nabudowę.Drzwipostronie
kierowcybyłyotwarte(przywiązanedrutemdokoła
zapasowegozaszoferką).Ciepływiatrprzezcałądrogę
wypełniałkabinę.Kierowcajechałbezkoszuli.
Wsekretariacienadrugimpiętrzeblokuzapytał
odyrektoraGroszowicza(miałlistpolecającyodwuja
zMinisterstwaEnergetyki).Pytaniemrozbawiłsekretarkę
imaszynistkę:dyrektornazywałsięCentowicz.Oósmej
pojechałnakonferencjędopowiatowegoStrzelna.
Niedługomiałwrócić.Szaryńskizostawiłtorbęizszedł
nadół.Zkrawędziplacuprzedblokiemwidaćbyło
budowęwdolinie.Korytorzekiprzecinałszarymasyw
betonu–wodapłynęławąskimgardłem,przepustami
obokwykopówpodfundamentysiłowni.Koparki
ładowałyziemięnawywrotki.Zarzekązielonewzgórza
byłypuste.
Nabetonowejpodstawiedźwigu,któregolinyzwisały
nadbudowązbrzegunabrzeg,wymalowanowizerunek
robotnikawkasku.Stał,trzymającwogromnychrękach
kołosterowe.Czarno-czerwono-białemalowidłoinapis
niżej:„ZadaniawyznaczoneprzezPartięwykonamy
zhonorem!”.Witekzkabinystarazauważyłjaskrawą
plamę.Terazodczytałnapis.Podszedłdodużego
kamieniabliskokrawędziskarpyiusiadł.
