Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
potemzająłsięnawielelatreformąteatruklasycznego.
WChińskiejRepubliceLudowejpiastowałważnefunkcje
wzwiązkachtwórczychiorganizacjachkulturowych.
Ponownąsławęprzyniosłymudramatyhistoryczne
Guan
Hanqing
(1958),
KsiężniczkaWencheng(Wencheng
gongzhu
)(1960)i
XieYaohuan
(1961).Wczasie
„rewolucjikulturowej”zostałpotępionycałyjegodorobek
artystyczny.W1961roku,czylidwalatapoaresztowaniu
zmarłnaskutek,prześladowań.Pośmiertnauroczystość
żałobna,podczasktórejzrehabilitowanoTianHana,
odbyłasię4kwietnia1979r.
Trudnoprzecenićrolę,jakąTianHanodegrał
wprocesiekreowaniamłodejkulturychińskiej.
Korzystajączwcześniejszychdoświadczeńruchu
teatralnegowJaponiiiChinach,TianHanstworzył
izrealizowałmodelowąkoncepcjęnowoczesnegoteatru
dramatycznego,wktórymsiećstymulatorów
estetycznychisemantycznychzostaładopasowana
dopotrzeb„teatrutreści”wodróżnieniuodklasycznego
„teatruformy”.Byłatokreacjaartystycznainstatu
nascendi,sztukabędącaznakiemrzeczywistegoświata
chińskiego,wktórymkonfucjańskiparadygmatkulturowy
powolitraciłswojądominację.TeatrTianHanazrodzony,
jakorezultatdziałalnościdramatopisarskiej,
translatorskiej,reżyserskiejiedukacyjnejbyłniczym
świątynia,wktórejgłoszononoweprawdy.Sukcesjego
„teatruubogiego”polegałprzedewszystkim
naumiejętnymdopasowaniuwzorcówrealistycznego
teatrueuropejskiegodomożliwościartystycznych
ówczesnychtwórcóworazstanuświadomościspołecznej
iestetycznejmłodejpublicznościchińskiej.
Próbapokazaniaprocesuprzemianykulturowej
oznaczakoniecznośćrekonstrukcjiianalizywczesnej
twórczościmłodegodramaturga,którastanowi
najważniejszeźródłobadańgenetycznych.TianHan,jego
dramaty,eksperymentysceniczneorazdziałalność
teatralnainteresująnaswyłączniewaspekciezjawiska
powstawanianowegogatunkuteatralnegowobrębie
cywilizacjisilniezdominowanejprzeztradycję.
