Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nawłasnepotrzeby.Antropologiamożewówczasstaćsięopresyjna
wobectychpierwszych,przedczymprzestrzegająrdzennibadacze
(SalmondAmiria2013;TuhiwaiSmith2012).Zdrugiejstrony
miejscowekoncepcjesąnajbardziejadekwatnedocharakteryzowania
lokalnychzjawisk;bezodniesieniasiędonichmyślenieowspomnianej
emancypacjiikreatywnościwantropologiijestbezcelowe.Niejest
tonowapraktyka:postulowalitojużzwolennicypolifonii,
arealizowaliEduardoViveirosdeCastro(2009),IraBashkow(2006),
MarisoldelaCadena(2015),TyKāwikaTengan(2008)iwielu
innych.Takataktykaniejestiniemożebyćwolnaodnakładania
natekstwłasnegosposobupostrzeganiaświata,wyrastającego
zbiografiiiedukacjiautora.Jednakniedasię„zdekolonizować”czy
„zdemonopolizować”metodologiibezotworzeniasięnapłynące
zterenuidee.Dlatego,jakjużwspominałam,tworząctekst
etnograficzny,subiektywniezapośredniczamwłasnedoświadczenie
terenowe,jednocześniewłączającmiejscowekoncepcje–tak,jak
jezrozumiałam–dorefleksji,aleniezzamiaremichzawłaszczania
iczynieniaprzedmiotemopisu,alejakorównorzędnygłoswdyskusji.
Czyniętoznadziejąnamożliwośćuchwyceniawielowymiarowości
zjawisk,cotrudnobyłobyzrobić,stosującwyraźnekategorieoparte
naróżnicachibinarności.
Powołamsięwtymmiejscunainspirującąiważnądyskusję
teoretyczną,którąokrzykniętozwrotemontologicznymwantropologii.
Pozwoliłamionaspojrzećnatahitańskimateriałzeszczególnej
perspektywyiskłoniładoczęściowegozapożyczeniazniejpewnych
elementów.Nałamach„Hau:JournalofEthnographicTheory”
wymieniasiętrzechnajistotniejszychautorów,którzyniereprezentują
jednolitejszkoły,alesątraktowanijakoojcowiefrancuskiegonurtu
zwrotuontologicznego:BrunoLatour,PhilippeDescola,Eduardo
ViveirosdeCastro(Kelly2014;Fischer2014;SalmondAmiria2014;
HolbraadiPedersen2017)[5].Dotegoszeregunazwiskdodałabym
