"Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

Elżbieta Kal

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7467-153-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

Rok wydania:

2010

Liczba stron:

424

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Kal, Elżbieta. "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy". Red. . Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, 2010, 424 s. ISBN 978-83-7467-153-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Kal, E.

T1 "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

PB Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

PP Słupsk

YR 2010

SN 978-83-7467-153-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 294902, author = "Kal, Elżbieta", editor = "", title = ""Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku", year = "2010", address = "Słupsk", isbn = "978-83-7467-153-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Kal, Elżbieta

ED -

TI - "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

PB - Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

CY - Słupsk

PY - 2010

SN - 978-83-7467-153-8

ER -

Netografia (standard APA):

Kal, Elżbieta. "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy" [baza danych online] Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, 2010 [dostęp: 07 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/tego-sie-nie-krytykuje-na-kogo-sie-nie-liczy-elzbieta-kal-294902.

socrealizm, krytyka artystyczna

Wolno chyba uznać, że niniejsza praca łączy typologicznie (co najmniej) dwa wskazane przez Sławińskiego modele pisania o krytyce, bo nie rezygnując ze „zdarzeń”, podejmuję próbę potraktowania jej jako system, na który składają się wypo...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7467-153-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

Rok wydania:

2010

Liczba stron:

424

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Spis treści niedostępny

wanegostanowiska,radziłpozostawieniesprawsztukiosobomkompetentnymizachowa-

niestarożytnejzasadymedycznejetyki

.Istotnyzperspektywypóźniejszychzdarzeń,

zwłaszczaprzypisanychkrytycepreferencjiistatusu,wydajesięgłosJackaWoźniakow-

skiego,którypodjąłpróbękompromisuisyntezyopozycyjnychstanowiskwszerszym

kontekścieprzeobrażeńspołecznych.Uznawałzauzasadnionetezęohermetyzmiemalar-

stwairozpatrywaniedziełazperspektywyodbioru,dowodzącponadto,żePrzybosiowa

próbaokajakokryteriumsubiektywneniemożestanowićracjiostatecznej.Wykluczałbo-

wiemprzesłankinaukowetam,gdzieistotnesąwaloryestetyczneitajemnicapiękna,decy-

dującaoponadczasowymbyciedzieła.Myślę,śelepiejnierozciągaćDsprawdzalności”,Dpewności”

itp.atrybutównaukinakrytykęsztuki.Krytyka–tojednaknienauka

.Jesttotezaodmiennaod

głoszonejpóźniej(m.in.przezStarzyńskiego)tożsamościkrytykiinaukiosztuce(także

krytykiitwórczości,objętychrygoramiDmetody”).Znienaukowącechąrefleksjiosztuce

Woźniakowskiwiązałteżrelacjemiędzykrytykąadziełemijegostatus,autonomięarty-

stycznychwyborów:Napropozycjechwiliobecnejodpowiedząniewątpliwiesamimalarze.Kryty-

kaDpostulująca”jestniemalfikcją.DNiemal”–booczywiściewskomplikowanym

systemiewzajemnychzaleśnościkulturowychtakakrytykamośeoddziałać,zwłaszczajeślipo-

trafiwywrzećwpływnakształtowaniesięosobowościwybitnegotwórcy[podkr.E.K.]

.Miałosię

jednakokazać,żekrytykanietylkomoże,alemusiwpływaćnatwórczośćinietylkoargu-

mentaminaturyartystycznej.Woźniakowskizresztąprzyznawałprawobytukrytyceprzewi-

dującej,czyli–jakmożnasądzić–takiej,któranapostawiezaistniałychfaktówartystycz-

nychpróbujeustalićkierunkirozwoju,snujeprzypuszczeniaidomysły,alenierozkazuje.

PozycjęnegocjatorawsporzeomalarstwomiędzyDobrowolskimiKottemaPrzybo-

siem,Teisseyre’emczyPronaszkąprzyjąłtakżeAdamWażyk.Wjegowystąpieniunała-

machDKuźnicy”pojawiasięjużliteralneodwołaniedoideologii

.Poetaprzyznałrację

Dobrowolskiemucodopostulaturealizmuwmalarstwieipróbywyjściapozakrytykęim-

presyjną,alestosowanąprzezbadaczametodęopisuuznałzawłaściwądlarealizmunaiw-

nego;postulowanyzwrotdorzeczywistościiczłowieka–możnatakinterpretowaćtezępoety–

musiuwzględniaćrelacjemiędzyelementamirzeczywistości,atakżespołecznyikulturowy

kontekst,przywrócićjakobyzerwanewięzitwórcówzrealnością:Dopieroprzemianapostawy

ideologicznejstosunkudorzeczywistościikulturypozwolimalarzomodbudowaćwswojejwizjiświatrela-

cjirzeczywistych

.WodniesieniudoPrzybosiazastosowałchwytpsychotechniczny,

tj.wyrazprzekonania,żepodopiniąomimowolnymwyrażaniurzeczywistościspołecznej

wsztuceiindyferentnymżądaniemtylkopięknaodartystówkryjesięprogram,alenie-

skonkretyzowanyprzezpoetę,mimojegoumiejętnościprecyzyjnegookreślaniaiwstrętu

dopustosłowia.PojawiłasięoczywiścieiMonaLisajakoprzykład–taktonazwijmy–

uśmiechuepokialbo–słowamiautora–uśmiechludzkościwyzwalającejsięwdobieRenesansu

OŚniadaniunatrawieWażykwzgodziePrzybosiemtwierdzi,żeniebyłoonodlaManeta

tylkopretekstemdobarwnychrozgrywek,aleprawdąomieszczańskimstylużycia,tema-

1111111

Z.Pronaszko,Primumnonnocere.DPA”1946,nr7,s.6.

J.Woźniakowski,Sprawamalarstwa.DTP”1946,nr78,s.3.

Ibidem.

Jaknapisanownocieodredakcyjnej,tekstWoźniakowskiegozostałzłożonywDTygodnikuPowszech-

nym”(15.09.1946)przedukazaniemsięartykułuWażykawDKuźnicy”(z2.09.1946).

Idalej:Wtedysięokaśe,czynaichpłótnachpostaćczłowiekamośebyćpodobnadotrójkąta,czyskładaćsięzkro-

pekbarwnych,czyrozpływaćsięwmagmieświetlno-przestrzennej.A.Ważyk,Spóromalarstwo.DKuźnica”1946,

Ibidem.

nr34,s.8.

Brak wyników

"Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra