Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Napewnoniejajedenmamznajomych,zktóryminie
cierpięoglądaćtelewizji,gdyżnienawidząjejonizbyt
ostentacyjnie–nieubłaganienarzekająnatrywialne
wątki,sztucznedialogi,wydumanerozwiązania,jawną
pogardęnowychspikerów,skrajnąjałowośćreklam
–ajednocześniemająrównieoczywistąobsesjęnajej
punkcie,widocznie
potrzebują
nienawidzićswoichsześciu
godzindziennie.Jakwskazujemojedoświadczenie,
szczególniepodatninatenstanjednoczesnejnienawiści,
lękuipotrzebywodniesieniudotelewizjisąmłodzi
dyrektorzyreklamowi,początkującyreżyserzyistudenci
poeci,którzydezynfekująsięztego,comogłoimzrobić
częsteoglądanietelewizji,poprzezoglądanietelewizji
zesmętnąpogardą,zamiastślepejwiary,wktórej
większośćznassięwychowała.(Zauważmy,żewiększość
autorówfikcjinadalstawianaślepąwiarę).
Skorojednaknaszsmętniepogardliwy„Times”trzyma
demograficznypalecnapulsieczytelniczegogustu,
zapewnebezpieczniebędzieprzyjąć,żewiększość
wykształconych,kupujących„Timesa”Amerykanów
cechujesięsmętnymzniesmaczeniemtelewizją,żywiąc
doniejówdziwaczny
Gestalt
nienawiści-/potrzeby-/lęku-
przez-sześć-godzin-dziennie.Publicystykatelewizyjna
zpewnościąodzwierciedlatenastroje.Adrętwanuda
większości„literackich”analiztelewizyjnychwynikanie
tylezpompatycznychterminówabstrakcyjnych,którymi
posługująsięnaukowcyusiłującynasprzekonać,
żetelewizjastanowiuprawnionyprzedmiotestetycznych
analiz–
quodvide
wyimekztraktatuzroku1986:„Formę
mojejwieczornejwtorkowejprzyjemnościwgłównym
czasieantenowymstrukturyzujedialektykaelizji
rozdźwiękupomiędzyróżnorakimioknami,poprzez
które…«przepływ»jestraczejokolicznościąniż
produktem.Prawdziwyprodukttokwantum,najmniejszy
manewrowalnybitprzekazu”6–ilezezblazowanego
cynizmunaukowcówodtelewizji,wykpiwających
iobrzucającychbłotemzjawisko,któresobieobrali
zapowołanie.Naukowcycisąjakludzie,którzygardzą
–mamnamyśliwielkądługotrwałąpogardę–swoją
