Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
atmosferykulturalnej,którąoddychamyiktórą
przetwarzamy,żewieluznasuległotakznacznemu
zaślepieniuprzezciągłyzniąkontakt,iżpostrzegamy
telewizjępodobniejakniefortunnyprezesFederalnej
KomisjiKomunikacyjnej,MarkFowler,którywroku1981
nazwałją„jednymzwieluurządzeń,tosterem
zobrazkami”3.
Ajednakniedasięzaprzeczyć,żetelewizjajest
przyjemna,imożezdawaćsiędziwne,iżtakznaczna
częśćprzyjemności,jakąmojepokolenieczerpie
ztelewizji,bierzesięzwyśmiewaniajej.Należyjednak
pamiętać,żemłodsiAmerykaniewychowalisięwtej
samejmierzewklimaciepogardydlatelewizji,
conasamejtelewizji.Wiedziałem,żetelewizja
to„przepastnyugór”,grubozanimsiędowiedziałem,kim
sąNewtonMinowiMarkFowler.Noinaprawdęfajniejest
wyśmiewaćsięcynicznieztelewizji–ztego,żeśmiech
„żywejwidowniwstudio”wsitcomachjestzawsze
podejrzaniejednobrzmiącyitrwataksamodługo,albo
ztego,żewkreskówce
Flintstonowie
podróż
przedstawianajestzapomocączterokrotnie
powtórzonegotłazdrzewem,skałąidomem.Fajniejest,
gdynaekraniepodstarzałaJuneAllysonpojawiasię
wreklamieNiezawodnejBieliznydlaDorosłychimówi:
„Jeżelimaszproblemyzkontroląpęcherza,niejesteś
sam”,odkrzyknąćjej:„Zdajesię,żeraczejjesteśsama,
June!”.
Większośćnaukowcówikrytyków,którzypiszą
oamerykańskiejkulturzepopularnej,zdajesięjednak
traktowaćtelewizjębardzoserioicierpiećdotkliwiezracji
tego,cooglądają.Obowiązujedobrzeznanakrytyczna
litanianatematjałowościiirrealizmutelewizji.Litania
tabywaczęstobardziejprostackaibanalnaniżprogramy,
naktóreuskarżająsiękrytycy,cojest,moimzdaniem,
powodem,dlaktóregowiększośćmłodszychAmerykanów
uważazawodowąkrytykętelewizjizamniejinteresującą
niżsamaprofesjonalnatelewizja.Twardeprzykładytego,
oczymmówię,znalazłemjużwpierwszymdniu
sprawdzania.Działsztukiirozrywki„NewYorkTimesa”
