Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nieświadomymitego,żesąobserwowani.Jest
tozłudzenietoksyczne.Toksycznedlaosóbsamotnych,
gdyżuruchamiacyklalienacji(„Dlaczego
ja
niemogębyć
taki?”itp.);toksycznedlapisarzy,ponieważprowadzi
dopomyleniaprawdziwychbadańnadfikcjązosobliwą
odmianą
konsumowania
fikcji.Nadwrażliwośćosób
nadświadomychsiebienaprawdziweistotyludzkiesadza
nasnajczęściejprzedtelewizorem,któryjest
jednostronnymoknemdlaosobypochłoniętejswobodną
itotalnąrecepcjąwskrajnymnapięciuuwagi.Oglądamy
aktorówgrającychpostacieetc.Przeztrzysta
sześćdziesiątminutdziennieotrzymujemypodświadome
wzmocnieniegłębokozakorzenionejtezy,
żenajważniejszącechąosobyprawdziwieżywejjest
oglądalnośćiżewartośćautentycznejistotyludzkiejjest
jużnietylkotożsamazfenomenemoglądania,alewręcz
wnim
zakorzeniona
.Dotegodochodziidea,
żenajistotniejszącechąprawdziwejoglądalnościjest
pozórbycianieświadomym,żeodbywasięjakiekolwiek
oglądanie.Grajnaturalnie.Osoby,któremy,młodzi
pisarze,orazwszelkiejmaściodludkipilniestudiujemy,
zktórymiwspółodczuwamy,przezktórenajintensywniej
doświadczamyuczuć,są,zracjiswegotalentu
doudawanejswobody,zdolnewytrzymaćludzkie
spojrzenia.Amy,desperackosilącysięnanonszalancję,
pocimysięnieprzyjemniewpociągumetra.
palec
Pomijającegzystencjalno-podglądackiełamigłówki,
trudnozanegowaćprostyfakt,żeludziewStanach
Zjednoczonychoglądajątakdużotelewizjigłównie
dlatego,żejestonafajna.Wiem,żejasamprzez
większośćczasurobiętodlazabawyiżeprzynajmniej
przezpięćdziesiątjedenprocentczasuoglądaniaistotnie
siębawię.Conieznaczy,żenietraktujętelewizji
poważnie.Jednąznajważniejszychtezniniejszegoeseju
jeststwierdzenie,żenajniebezpieczniejszewtelewizjijest
dlanas,amerykańskichpisarzy,to,żeniebierzemy
telewizjidośćpoważniejakopropagatorkiitwórczyni
