Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Byhalkeandekehyll,
Andalwayslewethekyngesdere
Andwelttchemathiswyll.
IzawszeszedłsobiedobryRobin
Zarównowkryjówce,jakinawzgórzu,
Izawszeustrzeliłkrólewskiegojelenia,
Izajmowałsięnimitak,jakchciał.
Ostateczniemonarchapostanawiaużyćpodstępu.Wkraczadolasu
wnielicznejobstawie–wszyscysąprzebranizamnichów.Znowu
dochodzidosytuacji,któreznamyjużzwcześniejszychczęścidzieła
–Robinurządzazasadzkę,anastępniezapraszawgościnę,
przekonany,żeschwytałopatawysłanegoprzezkróla,abyzaprosiłich
doNottingham.Powspaniałejuczciebaniciurządzajązawody
łucznicze,wktórychkarązanietrafieniewceljestszmacianygałgan
umieszczonynagłowie.JednymzuczestnikówjestsamRobin,
rywalizującyzzapałemzwłasnymiludźmi.Osiągnąwszysłabewyniki
wstrzelaniuzłuku,proponujeopatowi,abywymierzyłmukarę.Cios
okazujesięniespodziewaniemocnyiostateczniewychodzinajaw,
żetymzakonnikiembyłkról.Banicinatychmiastuznająjegowładzę,
dziękiczemuuzyskująprzebaczenieipostanawiająmusłużyć.
Pieśńósmarozpoczynasięsceną,wktórejkróliwygnańcy,
przebraniwszatyzzielonegosuknazLincoln,powracają
doNottingham.Rycerzodzyskujezabranemuwcześniejziemie,
natomiastRobinpookołorokusłużbynadworzestarasiętrochę
ustabilizowaćswojeżycie.Opuszczajągowszyscyzwyjątkiem
MałegoJohnaiWillaSzkarłatnego,ażycienawystawnymkrólewskim
dworzespowodowało,iżstraciłwszystkieswojebogactwa.Ztegoteż
powodużalisię(437–438):
„SometymeIwasanarcheregood,
Astyffeandekeastronge;
Iwascomptedthebestarchere
ThatwasinmeryEnglonde”.
