Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stronę,butelkaodbiłasięirozbiłanasetkikawałków.Odczułamwtedy
todziwneoddziaływaniejakiejśsiłynamojeciało.Jakbykulę
wypełniłaczyjaśobecność.
Teraztrzymaszwrękachpustkę.Niccinieprzypomina,ajednakmasz
wrękach.Niewiesz,cozniązrobić.Niewiesz,doczegomożebyć
przydatna.Żadnegopomysłunaprzyszłe,nadalsze,nażycie,na„tu
iteraz”.Teraztrzymaszwrękutenwielkiciężarodosobnienia
iopuszczenia.Nie,niejestpiaskiem,niemożeszjejrzucićprzed
siebie.Nie,niejestkamieniem,niemożeszjejzakopać.Pustkajak
pnączeoplatającekażdydom,każdądrogę,każdymur.Tenbezbarwny
bluszcz,któryoplatasięwokółciebie.Krępujeruchyistopy.Idziesz,
aleniewieszwjakimkierunku.Bostronyświatastraciłyswojągłębię
iostrość.Przemieszałysięwjednoczywfałszywąkartografięświata?
Terazmusiszwybierać,niemiędzydobremazłem,alemiędzyzłem
azłem,dobremadobrem.
Jednojestjakklucz.Kluczwrękachkogoś,ktojestzbytdaleko,
bymógłnampowiedziećswojeimię.Zbytdaleko,ajednaktakblisko.
Jakgłosy,mowa,słowa,którejakściana,zaktórątesamegłosy,
mowa,słowabrzmiązupełnieinaczej.Nabierajączupełnieinnych
sensówiznaczeń.Przysłuchajsięuważnie,aodnajdzieszdrzwiwtej
ścianie.KluczemjestJedno,któreucieleśniacałość.
Gdypatrzysznaprzedmiot,najpierwjestodczucieczymyśl?Naszym
światemrządząprzedmioty.Toonewyciągajądonasręce.Mówiąc:
Zauważnas.Ijużniewiadomo,cobardziejjestdonaspodobne:
materiaczyduchowość?Toonekomentującodzienność.Przenikają
realiadoszpikukości.Tylkoonenadążajązarzeczywistością,gdy
myborykamysięzkażdymodruchem„tuiteraz”.Tooneznająswój
koniec,gdymyborykamysięztajemniczymprzejściem„stądtam”.
Toonemająnazwy,gdynaszeimionazaledwieechem.
Jeślimilczenieupokarza,aciszawzmacnia,codostaniemywzamian,
jeślinieciszę.Jakmożemyodpowiedzieć,jeśliniemilczeniem.
Bowkażdymwiadomymkryjesięniewiadome.Bokażdadroga