Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
powiedziałkiedyś(łagodnymjaknaniegogłosemiwczasierozmowy
niepowiązanejtematyczniezNostromem):„Doprawdy,wielce
nierozsądniejestżądaćodczłowieka,abymyślałoinnychlepiejniż
osobie”.
PaniGouldpospieszniezamknęłajednakwtedytentemat.
Oangielskimlekarzukrążyłydziwacznepogłoski.Wielelatwcześniej,
wczasachGuzmanaBenta,doktorMonyghambyłzamieszany,jak
plotkowano,wspisek,ktośjednakdopuściłsięzdradyijakmówili
ludzie,konspiratorówutopionowekrwi.Lekarzposiwiał,jegogładko
ogolona,pooranatwarzprzybrałakolorceglanegopyłu,aflanelowa
koszulawwielkąkratęistarypoplamionykapelusztypupanama
stanowiłyniezmiennąoznakęsprzeciwuwobeczwyczajówpanujących
wSulaco.Gdybynienieskazitelnaczystośćpozostałychczęści
garderobydoktora,możnabyłobygowziąćzajednegoztych
niezgułowatychEuropejczyków,którzybudząpowszechnemoralne
obrzydzeniewkażdejszanującejsiękoloniiwnieomalwszystkich
egzotycznychzakątkachświata.MłodedamyzSulaco,których
urodziwetwarzyczkizdobiłybalkonydomówprzyulicyKonstytucji,
nawidokkuśtykającegozezwieszonągłowąlekarzawkrótkim
lnianymsurducienarzuconymniedbalenakraciastąkoszulęmówiły
dosiebie:„SeñordoktornapewnoidziezwizytądodoñiEmilii,
bomanasobietenkróciutkisurdut”.Byłototrafnespostrzeżenie,choć
jegogłębszysensumykałprostodusznymumysłomdziewcząt,które
pozatymniepoświęcałyMonyghamowiwiększejuwagi.Byłleciwy,
brzydki,uczonyitrochęloco–szalony–amożenawetmiałwsobie
cośzczarownika,ocopodejrzewaligoprościludzie.
Wrzeczywistościkrótkibiałysurdutstanowiłustępstwonarzecz
wysiłkówpaniGouldmającychucywilizowaćMonyghama.
Wysławiającysięnaogółsceptycznieizgorycząlekarznieznał
innegosposobu,żebyokazaćswójnajgłębszyszacunektejniezwykłej
kobiecie,znanejwcałymkrajujako„angielskaseñora”,azeswoimi
