Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WkońcuzgłosiłemsiędoparyskiejBibliothèqueMedem,pytając
omożliwośćspotkaniazYitskhokiemNiborskim,profesoremjidysz
zNarodowegoInstytutuJęzykówiKulturOrientalnych(Institut
nationaldeslanguesetcivilisationsorientales,INALCO).Profesor
powierzyłmaszynopistrojguswoimdzieciom,którepracowałynad
nimkolejnowczasiestudiów.Wtensposóbpowstałafrancuskawersja
maszynopisuimogłemgoostateczniepoznać.Miałemjużwtedy
prawie60lat!Lekturatekstuzajęłamicałemiesiące,niebyłem
wstanieprzeczytaćwięcejniżkilkastronnaraz.
Niewieleosóbczytałorelacjęmojegoojca,czytoworyginale,czy
teżwtłumaczeniu.ZnaleźlisięwśródnichjednakGeorgesDidi-
Huberman,HenriHerréiPascalConvert.PascalConvert,artysta
zainspirowanytymświadectwem,wygrawerowałfragmenty
manuskryptunakobaltowymszkle;zostaływystawionew2014r.
wGalerieEricDupont:„Naścianachgaleriiwidzimyszafirowe
szklanedyptyki,przypominającestroniceolbrzymichksiążek.
Wygrawerowanonanichwersywyjątkowegomanuskryptu.
Tofragmentyzośmiuzeszytów,zawierającychtekstwjidysz,
zapisanygranatowymołówkiem.Powstałwlatach1943–1944
wPolsce,wpobliżumiastaKielce,inositytuł«Treblinka»”(Georges
Didi-Huberman).
PascalConvert,GeorgesDidi-HubermaniHenriHerrésprawili,
żeoistnieniumanuskryptuusłyszanowPolsce.Todziękinim
nawiązałemkontaktzBarbarąEngelking,którastanęławobec
wielkiegowyzwania,jakimbyłoprzetłumaczenietekstunapolski
ijegoopublikowanie.Wtakiotosposóbprzekazmojegoojcapowraca
dokraju,wktórymzostałnapisany.Ztegotytułuskładamimczworgu
najserdeczniejszepodziękowania.
Onitosprawili,żeżyjąwnaszejpamięciMoszekBaum,syn
SzlamyBaumaiSzajndlizdomuWajnsztein,urodzonyw1908r.
wWolbromiu,zmarływ1991r.wTelAwiwie,mójojciec,iSuraŁaja
Karaś,córkaSzlamyKarasiaiNechyzdomuLederman,urodzona
w1924r.wOżarowie,zmarław1979r.wTelAwiwie,mojamatka.
Spotkalisięporazpierwszyw1945r.wPolsce.Matkawyszła
zobozu,ojciecpracowałwośrodkupomocyspołecznej.
