Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bezpiecznie,gdysąotoczonekameramiialarmami.
–Żyłaśtakprzezostatnichkilkanaścielat–odcięłasię
Daria–itowmiejscuowielebardziejzaludnionymniżto.
Poprostumartwimysięociebie.
–Nodobrze.Założeniealarmuzapiszęnaswojejliście
rzeczydozrobienia.Wporządku?Aterazprzestań
podziwiaćwidokiipomóżmiztymbałaganem.
Całepopołudniezeszłoimnarozpakowywaniubagaży.
Aliniewydawałosię,żeniebierzezesobązbytwielu
rzeczy,finalniejednakmusiałaznaleźćmiejscenabiurko
iwygodneobrotowekrzesło,komodę,dwieniskie
sosnoweszafeczki,którekupiławubiegłymroku,piękny
mosiężnywieszak,staryzegarpodziadkach,kilkanaście
pudełksiążek,trzyogromnewalizkiubrańibutów,
niepokojącąilośćkosmetyków,ręczniki,ścierkikuchenne
idwakompletybieliznypościelowej.Dotegociśnieniowy
ekspresdokawy,dwazestawysztućców,kryształowe
kieliszkiiwieleinnychdrobnychprzedmiotów,które
zapełniłykolejnychkilkapudełek.Powodowana
wyrzutamisumienia,zabrałajednakzesobąnieszczęsny
serwisRosenthala,aleniezamierzałazniegoczęsto
korzystać.Schowałagowięczaprzeszklonymidrzwiami
sosnowej,niecochybotliwejwysokiejszafki,
umiejscowionejwrogupokoju,tużobokdrzwi
prowadzącychnawerandęidoogrodu.Znalazływniej
miejscerównieżkieliszki,kompletkryształowych,
niedużychtalerzyków,karafkaimotylwykonany
zkolorowegoszkła.
Pakującsięparędnitemu,niemogłasięnadziwić,jaką
nieprzebranąilośćniepotrzebnychprzedmiotówczłowiek
bezrefleksyjniegromadziwciąguswojegożycia.Ijak
