Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stosowanomalowanieześpiewem,atakżemycierąkzdużąilościąpiany.Po
kilkuseansachterapeutycznych,naktórychwykorzystanoFingerPaintingJacek
niestosowałjużecholaliiinsałatkisłownej”,używałczasowników,gdyrozka-
zywałterapeucie,tuliłsięcochwilawczasiemalowania,byłszczęśliwy.Niena-
zywałtego,comaluje,byłytotylkokoloroweplamy.Wswoimkomentarzudo
terapiiJacka,Olechnowiczwskazuje,żetakzwanenzabawybrudzące”mają
mocterapeutyczną.Potrzebatakichdoznańjestgłębokozakorzenionawnaturze
ludzkiej10.
Ewatrafiładopsychologanazajęciaterapeutycznewwieku4lat,zpowodu
zaburzeńkoordynacjiruchowej,niedowładuprawejrękiiznacznieograniczonej
sprawnościlewejręki.Miałarozległeznamięnalewejczęścitwarzy.Posługiwała
sięstrzępkamiwyrazówzniekształconychartykulacyjnie.Lekarzstwierdziłogni-
skoweuszkodzeniemózgu1zespółStruge-Webera.Inneobjawytonie-
uporządkowanieaktywnościikrótkiemomentykoncentracjiuwagi.Ledwiewi-
doczneśladynastworzonychprzezniąrysunkachzdiagnozowanowkategorii
nniemadziecka”.Postawadziewczynkiwiązaćsięmogłazfaktem,żejejmatka,
opiekującasięchorymmężem,niemogłapoświęcićjejcałejuwagi.Ewaakcep-
towałatylkomalowaniepalcami,zaczęłanawetwykorzystywaćprawąrękę,którą
dotychczasniewykonywałażadnejczynności.Wczasiepierwszegospotkania
pracowałaprawie40minut,chociażniezajęłacałejpłaszczyznyszaregopapieru.
Spotkanietopokazałomożliwościdziecka,zdolnośćdodługotrwałej,samodziel-
nejpracy.Dziewczynkaużyłatylkokolorupomarańczowego.Wtrakciekolej-
nychsesjicałyczasmówiła,malowaławobecnościmatki,aleniestosowałasię
dojejwskazówek.Sześćdziesięciominutowespotkaniamiałyswójustalonyprze-
bieg,roląterapeutybyłoaktywnesłuchanie.Ewaniechciałaspróbowaćinnych
technik,np.rysowaniaświeczką,wyodrębnianiafiguryztła.Jejrysunekmiałjuż
fakturę:śladypalców,załamania.nSamkontaktdłoniz»kolorowymbłotkiem«
uwalniazazwyczajgotowośćdomówieniaizwierzeń,dlategomalowaniepalca-
minależydoprogramówpsychoterapii1takżeosóbdorosłych.Wyglądatotak,
jakbypoprzezdłonienurzającesięwpółpłynnejfarbieodpływałonapięcieblo-
kującespontaniczność.Ewa»wiedziała«,żewysiłektworzeniaznaczących
kształtówprzeszkadzałbyjejwtym,conajważniejsze1mówieniuosobie,roz-
mowachożyciu”11.Malowałatylkowobecnościterapeuty,pojawiłsiętemat:
kwiat(namalowanypędzlemnapomarańczowymtle).Zamalowywaniearkusza
papieruopartenatowarzyszącejtemurelacji,jakawytworzyłasiępomiędzy
matką,córkąiterapeutąmiałodladziewczynkiwyraźnąwartośćterapeutyczną.
Ewawłaściwieniczegosięnieuczyła,wsensierealizowaniaprogramudydak-
tycznego1zdobywałantylko”poczuciewłasnegoJa,atozaowocowałopostę-
pemdydaktycznymwprzedszkolu.Niedługopotemnauczyłasięrozpoznawania
10J.Gut:Bezczasowników.W:Drugieopowieściterapeutów...,s.71.
11A.Zaprzałka:Rozmowyożyciu.W:Drugieopowieściterapeutów...,s.82.
14
