Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
aposkramiałichzapędyówwysokimłodzieniec,któryprzedtemgrał
naflecie.Żadenjednaknieusiadł,pókipaniBhaerniezajęłamiejsca
zaurządzeniemdoprzygotowaniaherbaty,mającoboksiebiezlewej
stronyTeddy’ego,azprawejNata.
–Tojestnowynaszwychowanek,NatBlake.Powieczerzy
będzieciesięmoglizapoznać.Zwolnachłopcy,zwolna!
WszyscywpatrzylisięwNata,apotemzaczęlisuwaćkrzesłami,
daremniechcącsięcichozachować.WprawdziepaństwoBhaer
usiłowalinauczyćichprzyzwoitegozachowaniasięprzyjedzeniu,
inaogółszłoimtobardzodobrze,gdyżwymaganiaichbyłynielicznie
irozsądne,achłopcywidząc,żechcąimjeułatwićiuprościć,starali
siębyćulegli;leczsąchwile,kiedyposkramianiewygłodniałych
chłopakówstajesięistotnymokrucieństwem,naprzykładwsobotę
wieczórpopółwakacjach.
„Niechżesiętedrogiedzieciskachoćwjedendzieńnakrzyczą,
nawrzeszczą,naswawolądosyta.Cóżwarteświętobezswobody
ifigli?Trzebaimsprawiaćtęuciechęprzynajmniejrazwtygodniu”.
TakzwykłamawiaćpaniBhaer,gdysięsuroweosobydziwiły,
żewprzyzwoitymniegdyśPlumfieldsądozwolonetakierozrywkijak
naprzykładślizganiesięzporęczyirzucaniewsiebiepoduszkami.
Czasemsięzdawało,żecałydomsięzawali;nigdyjednakdotego
niedoszło,boojciecBhaerumiałjednymsłowemnakazaćciszę
ichłopcywiedzieli,żeniemogąnadużywaćswobody.Takwięc
pomimowieluzłowrogichwróżbszkołakwitłaiwniewidocznysposób
uczonodziecidobregozachowaniasięimoralności.
Natbardzobyłtemurad,żegozasłaniająwysokiedzbanki
iżesiedzimiędzyTommymapanią,któramunapełniaciągletalerz
ikubek.
–Kimjesttenchłopiecobokdziewczynki,nadrugimkońcustołu?
–szepnąłNatdosąsiada,korzystajączogólnegośmiechu.
–DemiBrooke,siostrzeniecpaniBhaer.
