Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TwórczośćLachmannajakoprzedmiotbadańianaliz
27
dosepulkralnościrozumianejjakociągłykontaktpodmiotuześwia-
temumarłych,podtrzymywanieichżywejobecnościidialogowanie
znimiwprzestrzenizatartychgranic.Ukazujęmożliwie
wielepłaszczyzniprzestrzenipomiędzyuwidaczniającychsięrów-
nieżwodniesieniudoprzedstawionejwlirykachautobiografiinatle
losówrodzinnegomiastaGliwic.
Czwartyrozdziałpracystanowianalizęautobiograficznychese-
jówLachmanna-zarównotekstówrozproszonych,jakitychzebra-
nychwtomieWywołanezpamięci.Omawiającprozę,wskazujęna
jejlingwistyczneosobliwości(hybrydycznośćstylu).Koncentruję
sięnaprzedstawionymwniejprocesieprzejściapodmiotuznnie-
mieckości”wnpolskość”-wprzestrzeniachnnegocjowania”
różnic.Posiłkujęsięprzytymmodelemrytuałówprzejścia,którego
trzyetapypozwalająnaanalogicznąrekonstrukcjętransformacjiet-
nicznejprzedstawionejwprozieLachmanna.Chodzituoodtworzenie
zmiantożsamościowychzachodzącychwpodmiocieiukazanieroli,
jakąwtymprocesieodgrywadrugijęzyk.Autorswojąnintelektualną
autobiografią”definiujesięzpoczątkujakoczłowiekpogranicza,aby
następnieujawnićswojąliminalność-swojąpodwójnąizmieniającą
konfiguracjętożsamośćPolakaiNiemca(Polako-Niemca).Ukazując
jegonuwikłanie”wprzestrzenirozmytychgranic,przedstawiamużyte
przezniegofiguryigrytożsamości,będącedesygnatamiczłowie-
kaprogu.
PiątyrozdziałniniejszejmonografiidotyczydramatuLachmanna
Hamletgliwicki.Skupiającsięnaproblemienwypieranej”pamięci,wy-
kazuję,żeanalizowanedziełoscenicznejestswoistymrozliczeniemsię
autorazwłasnąniemieckościąorazokołowojennątraumązlatdzie-
ciństwa.Widocznastajesięgenezatejsztuki,którawswejsymbolice
jestklasycznymzdarzeniemliminalnym-jejakcjatoczysięnagrani-
cyświatażywychiumarłych,gdzieśwzaświatach.Dramatispersonae
(matkaisyn)sąiżywe,imartwe,zgodniezpoetyckądewiząpisarza,
żenpodziałnażywychiumarłychniejestpodziałemlogicznym”.
WosobiegłównegobohateraPetera(Piotra)ujawniająsięteż
inneprzeciwstawnecechyjednostkiliminalnej.Rzeczonapostaćma
pamięćdzieckaiosobydorosłej,jeststaraimłoda,żyjepomiędzy
przeszłościąiteraźniejszością,znajdujesięwczasoprzestrzennymza-
wieszeniu.Liminalnośćuwidaczniasiętunapłaszczyznachnielinear-
negoczasu,możliwościbłyskawicznejzmianyprzestrzeniorazsame-
gojęzyka.Wdramaciepolszczyznainiemczyznaulegająhybrydyzacji
idialogizacji.Kluczowymproblememsztukijestnieznośnapamięć
