Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pozostająrozwiązaniaocharakterzemetodycznympoświęconerozwijaniuumie-
jętnościskutecznejkomunikacjibądźkładącenacisknakoniecznośćwłączaniado
nauczaniajęzykaelementówsocjokulturowych.Obszarostatnitobadaniaintegra-
cyjne,wktórychteoriekompetencjikomunikacyjnejłączysięzanaliządyskursu.
DokierunkówwyróżnionychnapoczątkulatdziewięćdziesiątychprzezStawną
obecnienależydodaćtakżeujęciakompetencjikomunikacyjnejzaproponowane
wkontekściebadańbiegłościjęzykowej.
Przedstawicielipierwszegokierunkuinteresowałoprzedewszystkimużycie
języka,czylispołecznywymiarkomunikacjijęzykowej(Hymes,1972),atakże
spojrzenienajęzykjakonakontekstowąrealizacjęróżnychfunkcji(Halliday,1974).
Wpodejściumetodycznym,„sprawnościowym”,uwypuklanokoniecznośćrozwi-
janiauuczącychsięjęzykówobcychumiejętnościskutecznejkomunikacji,którą
postrzeganojakodalekoważniejsząniżumiejętnośćformułowaniapoprawnych
podwzględemgramatycznymwypowiedzi(zob.Rivers,1973).Ujęciesocjolin-
gwistycznekładłozkoleinacisknakoniecznośćkształtowaniauużytkowników
danegosytemukomunikacjiświadomościiwrażliwościsocjokulturowej,anie
jedyniejęzykowej(zob.Paulston,1974).Wujęciu„integracyjnym”(Widdowson,
1978;Munby,1978)kompetencjękomunikacyjnąwidzianozaśjakoswoistąsyntezę
znajomościregułgramatycznych,wiedzyotym,jakjęzykfunkcjonujewkonteks-
tachspołecznych,atakżeumiejętnościłączeniawcałośćwypowiedzeńzgodnie
zzasadamidyskursu(Stawna,1991:58).Przedstawicieleostatniegonurtunato-
miaststaralisięwyróżnićczynnikimającewpływnasprawnośćkomunikacyjną
orazpoziombiegłościjęzykowejporozumiewającychsiępodmiotów.
Złożonanaturakompetencjikomunikacyjnejskłoniłaczęśćbadaczydopod-
jęciapróbwyróżnieniakomponentówtworzącychjejstrukturę.Punktemwyjścia
stałasiędlanichobserwacjadziałańpodejmowanychprzezużytkownikówjęzyka
orazichanalizauwzględniającaczynnikiwarunkująceskutecznośćifortunność
aktukomunikacji.Koncepcjeprzedstawianeprzezuczonychmają,jakpiszeGary
A.Cziko(1984),charakterdwojaki:opisowy(descriptivemodelsofcommunica-
tivecompetence)luboperacyjny(workingmodelsofcommunicativecompetence).
Autorzypierwszychpróbująwyodrębnićizdefiniowaćelementywiedzyoraz
umiejętnościjęzykowych,umożliwiająceużytkownikomskuteczneiadekwatne
dokontekstuporozumiewaniesię.Twórcydrugichnietylkowyróżniająinazy-
wająposzczególnekomponentykompetencjikomunikacyjnej,lecztakżestarają
sięukazaćwzajemnepowiązaniaizależnościpomiędzynimi.
Wielośćujęćproponowanychprzezbadaczysprawia,żeniemożliwestajesię
wyczerpująceprzedstawieniewszystkichmodelikompetencjikomunikacyjnej
powstałychwostatnichdziesięcioleciach.Wybórkoncepcjiprzedstawionychponi-
żejzostałzdeterminowanyprzezkilkawspółzależnychczynników.Pierwszym,ze
względunacelpracy,byłoosadzenieujęciawkontekściebadańbiegłościjęzyko-
wej;drugimnowatorstwokoncepcji;trzecimzaśjejdydaktycznenachylenie.
Omówionewięczostały:
20