Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wjakichśmagicznychpłynach?
—Cośty,hieno!—udawałniewinnośćosioł.—Znasznasząośląnaturę.Nie
potrafimyoprzećsiępokusiewytarzaniasięwbłocie.
—Niemusiszmiotymmówić—zachichotałahiena.—Ilerazybędziemysię
próbować?
—Tyle,ilesobiezażyczysz—odpowiedziałosioł.
—Notomożedziesięćrazy—zaproponowałahiena.
Wypowiedziawszytesłowazaszłaosłaodtyłuizrozpędem
dopadłajegoboku.Zagłębiławnimostrekły,alewyszarpnęłatylkokawał
zeschniętegobłota.Znowuzaatakowałagoodtyłu,jednakitymrazem
zpodobnymskutkiem.Zanimsięobejrzała,wyczerpaławszystkiedziesięć
możliwości.
—Teraztwojakolej!—zawołałanaosła.
Osiołodwróciłsiętyłem,zaryczałizdzieliłhienękopytamiprostowłeb.
—Ojej,ojej!Tojużbyłopięćrazy!—zawołała.
—Jakiepięć?Dopierojedenraz—sprostowałosioł.
—Ludzie,powiedzcie,żepięćrazy!—błagałahienagapiów.
—Myliszsięhieno!—zakrzyknęli.—Tobyłtylkojedenraz.
—Dobrze,niechbędzie—przyznałaniechętniehiena.
Ktopodkimdołkikopie159
Osiołzawrócił,dopadłhienyiznowuwierzgnąłnogami,trafiającjąwłeb.Zbólu
istrachudostałabiegunki.
—Dwadzieściarazy!—zawołałaztrwogąwgłosie.
—Jakiedwadzieścia!Tobyłdopierodrugiraz—sprostowalijąludzie.
—ZaklinamsięnaAllaha,żedwadzieściarazy!—próbowałaratowaćswą
skóręhiena.
Widzowiebylijednaknieprzejednaniihienaprzyznałaimwkońcurację.Osioł
zawróciłporaztrzeci,dopadłhienyiznowuzdzieliłjątylnyminogamiprosto
włeb.Hienamiałajużdośćzabawy
.Rzuciłasiędoucieczki,aosiołruszyłwślad
zanią.Szkodabyłojegowysiłku,boprzerażonejhienyniktniebyłbywstanie
dogonić.
Ktopodkimdołkikopie
Wdziewiczymbuszuznajdowałsięwielkirynek.Położonybyłzdalekaodmiast
iożywiałsiętylkowdniutargowym.Niktniewybierałsiętampieszo,leczdosiadał
mułabądźosła.Jeżelijednakktośwyruszałzdomupieszo,musiałdwa,anieraz
nawettrzydnispędzićwdrodze.
Żyłniegdyśpewienkarzeł,któryszczególnieupodobałsobietenrynekinależał
dojegostałychgości.Tym,copociągałogonajbardziej,byłachęćpłatania
ludziomfigli,skłonnośćdodawaniasięimweznakiidogniewaniaich.Zlitości
przymykanonajegoszelmostwaoczy,aonbyłprzekonany,żewszyscysię
goboją.
Pewnegorazuspotkałnarynkurymarza,człowiekaobytegowsprawachtego
świata.Karzełniemógłprzepuścićnadarzającejsięmuokazji.
—Przyjacielu—zagadnąłgoniewinnymgłosem.—Czyniezrobiłbyśmibutów
namiarę?Niezapomnijobszyćichzłotyminićmi.JeślitylkoAllahpozwolinam
spotkaćsięnarynku,przynajbliższejokazjizapłacęciżywągotówką.
—Mamnadzieję,żeAllahzachowanaswdobrymzdrowiu—podjąłwyzwanie
