Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
gorzką,trochęotłuszczonąiłysągłowęekscelencji.
Ukłoniłemsiętylkozdaleka,bomojemiejscewsali
wypadłominaprzeciwnymkrańcupoprzekątnej.
Latzkibierzezapewneudziałwkonferencji,czego
dowodemjestchociażbyto,żejakotrzeciprzystole
siedzi,zdajesię–WilliamThomasStead13(szkoda,żenie
zapytałemstarszegokelnera).PrzypuszczalnyStead
–apostolskagłowa–jestwkoperczakach14dopanny
Latzkiej.Widzętętrójkęmalowanąwprzeciwległym
końcusali,bosłówdosłyszećniemogę.Rozmowatrwa
ciąglemiędzySteademipanną.Ojciecuśmiechasiętylko
zaprobatądocórki.Atamałamusibyćsrodzewygadana
izabawniepróbujeswegowdziękunapodstarzałym
działaczu,któryodpowiadazzadowoleniemizaczyna
szkicowaćtorsemjakieśpozygladiatorskie.Kwiatek
różowy,podanymuprzezmłódkę,ważywrękuiwącha.
Apostołpokojuwydajesięzaniepokojonym.
TęgagłowatenLatzki;i,oilesądzićmożnazjego
odezwwsłowieidruku–naszprzyjaciel.Choćbierze
udziałwrządziepruskim,należydoliberałówiprzysłużył
sięnamjużparęrazywdyskusjachokomisji
kolonizacyjnej15.Ekonomistateżsilny,mapodobnogrube
pieniądze.
2czerwca
„Rudy,jaksłońce,Rembrandt!”Podobamisię
tookreślenie,wynalezioneprzedwczoraj;trzebajebędzie
kiedywydrukować.
Znowucałepopołudnieażdozmierzchuspędziłem
wgaleriiMauritshuisu,jednakniesam,oczym
wnastępstwie.
MiastoHaga,jeżelidbaosławęswoichskarbów
zdziedzinymalarstwa,powinnobydlaRembrandta
obmyślićpomieszczeniewosobnymgmachu.Niewiem,
czyRembrandtstałbysięprzeztosławniejszymibardziej
