Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
38
▪Prolog▪
Komunikacjaikomunikowaniezperspektywyfilozoficznej
międzyludzkich;dzisiajtarolatransportuniepomierniestraciłanaznaczeniu.
WczasachAttylitransportwspółuczestniczyłwujawnianiusięrealnejmocy
sprawczejkomunikacji.Dzisiejszytransport,zmocnozredukowanymiosobisty-
mirelacjamiinterpersonalnymi,pełnitęrolęwbardzoograniczonymstopniu.
Wkomunikacjisprzężonejztransporteminformacjaiwiedzasąprzenoszone
zcałymcielesnymludzkimflopakowaniem”
,flfuterałemnainformację”
.
35
Wkomu-
nikacjizapośredniczonejwtechnologiachfuterałjestjużzbędny;rozpowszech-
nianieinformacjiiwiedzymożeodbywaćsięniezależnieodpodróżyifzycznego
przemieszczaniasięosób.Wtransporcieprzemieszczasięcorazwięcejrzeczy
icorazmniejinformacji,wkomunikacjijestzaśodwrotnie-przesyłanieinforma-
cjijestcorazbardziejflodcieleśnione”iodpersonalizowane,jestnietylkoszybkie,
aleifllekkie”
.Epistemologicznesprzężenietransportuikomunikacjizaczynasię
rozchodzić.
Zasprawąkomunikacjiitransportuwludzkimświeciepowstająnietylko
indywidualnewięziinterpersonalne,aleteżinnewięzispołeczne.Filozofanie
możeuchylićsięodpróbywyjaśnianiaichontyczności,sposobuistnieniaiod-
działywania.JürgenHabermas,któregowkładuwrozwójbadańnadkomunikacją
ijejroląwformowaniuspołeczeństwaiświataludzkiegoniedasięprzecenić,
zafundamentalnyproblemnaukspołecznychuważałkwestięnastępującą:jak
możliwejestdodawaniejednychdziałańdodrugichwjedenwspólnyzamiar
icel.Wwymiarzespołecznymkomunikacjadziaławłaśniewtensposób:znie-
skoordynowanych,jednostkowych,zwykleegocentrycznychdziałańwyłaniasię
zupełnienowajakość-więziwspólnotowe.Habermas(2002:319)poszukiwał
flmechanizmówkoordynacjidziałania”iodnajdywałjewkomunikacji,którasprzę-
gaindywidualneiwspólnezamiaryicele,realizującjezapomocąróżnorakich
mediów.KonsekwencjąflozofcznejmyśliHabermasamusibyćzakwestiono-
wanieostregorozdzieleniaepistemologiiisocjologiiwiedzy.Zaliczanyzwykle
doprzedstawicielinaukspołecznychJürgenHabermaspowinienbyćuznawany
wrównymconajmniejstopniutakżezaepistemologa.Epistemologiazmagasię
zanalogicznymproblememjaknaukispołeczneidocieka,wjakisposóbjednost-
koweaktypoznaniaskładająsięiłącząwwiedzęwykraczającąpozaindywidualne
doświadczenie;wjakisposóbpowstająwspólnewizjerzeczywistości,częściowo
złudne,boprzecieżnaszecząstkowepoznaniaprodukująnietylkowiedzę,ale
takżezłudzenia;złudzeniawspólniewytwarzane,wzajemniesobieudzielane
iogólnieakceptowane.Takiejponadindywidualnejwiedzyimentalnychfantomów,
35
IreneuszIhnatowicz(1989:51-72)podajecałyszeregprzykładówzaczerpniętychzhistorii,
mitologii,religiiitd.takichsprzężeń.
