Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
trudnepoczątki(1386-1391)
57
Zupełniewystarczającewydająsiębowiemmotywyekonomiczne,chęćzaskarbienia
sobiewdzięcznościiłaskikrólewskiej,okazywanejwwymiernysposób.Niezależnie
odtego,jakszerokibyłodzewnawezwaniekrólewskiewśródrycerstwawPolsce
inaRusi,wypadazgodzićsięzdominującąwhistoriografiiopinią,żeposiłkipolskie
pozwoliłyJagielleijegopoplecznikomutrzymaćsięwWielkimKsięstwiewlatach
1390–1392.WalkizKrzyżakaminaLitwietrwałyjeszczekilkalatpozawarciu
ugodyostrowskiej(4VIII1392r.)inadalbraływnichudziałposiłkizPolski103.
Wobecimpasudyplomatycznego,wytworzonegoprzezukładWitoldazKrzy-
żakamiwEłku(19I1390r.),pośrednictwawrozmowachpodjęlisiępapiescy
legaci–JanMancoiLudwikzNeapolu104.Podichnaciskiemustalonyzostałtermin
spotkaniakrólazwielkimmistrzemna13X1390r.Wedługustaleńpoczynionych17
VII1390r.polskadelegacjamiałaskładaćsięzksiążątlitewskiegoSkirgiełłyimazo-
wieckiegoSiemowitaIVorazpanów:wojewodykaliskiegoSędziwojazSzubina,
wojewodysandomierskiegoJanazTarnowaikasztelanawojnickiegoJanaTęczyń-
skiego.MiałimrównieżtowarzyszyćdoktorprawPiotrWysz105.Projektowane
spotkanieniedoszłojednakdoskutku,gdyżwmiędzyczasiezmarłwielkimistrz
KonradZöllnervonRotenstein(20VIII1390r.)106,jegonastępcęzaś–Konrada
vonWallenrode–kapitułaZakonuwybraładopieroposiedmiumiesiącach(12III
1391r.)107.
Mimozałamaniasięprojektuzjazduobiestrony,zewzględunapapieskichlega-
tów,nierezygnowałyoficjalniezpróbdyplomatycznegorozładowaniakonfliktu108.
Istniejąprzesłankiwskazującenapodjęciekrokówzmierzającychdowznowienia
negocjacjiwkońcuroku1390.Możeotymświadczyćkorespondencjawojewodów
wielkopolskichzpełniącymobowiązkizwierzchnikaZakonuwielkimkomturem
KonrademvonWallenrode.ZlistudoBartoszaWezenborgadowiadujemysię,że
wojewodawyłożyłdostojnikowizakonnemuówczesneoficjalnestanowiskopolskiej
dyplomacji,podkreślającfaktochrzczeniasięJagiełłyiwcielenieLitwydoKorony.
OdpowiedźkrzyżackakładłanacisknakoniecznośćrespektowaniaprawZakonudo
częściziem,którekrólwłączyłdoKorony109.Szczególnieożywionekontaktylistowne
103G.Błaszczyk,DziejestosunkówII,s.157,159–160;Rach.,s.158,160,193,198,200;Ann.X,
s.203–204.
104F.Koneczny,PolitykaZakonu,s.258–276;zob.teżRAUWHF24,1892,s.XXI–XXIII;
H.Gersdorf,op.cit.,s.111–113;J.Tęgowski,Świadectwopostępów,s.435–436;G.Błaszczyk,Dzieje
stosunkówII,s.146–147;A.Szweda,Organizacja,an.II/5.Oosobachlegatów:J.Drabina,Papiestwo–
Polska,s.27–28.
105CEII,19(17VII1390r.);A.Szweda,Organizacja,s.362.
106B.Jähnig,Wykazurzędów,s.101.
107B.Jähnig,Wykazurzędów,s.101;id.,KonradvonWallenrode,s.94.
108F.Koneczny,PolitykaZakonu,s.260–262.
109OF2a,s.43–44;zob.VoigtV,s.575–576.
