Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
NAJSTARSZETRADYCJELITERACKIE.Literaturajapońskamazasobąbogatetradycje.Począt-
kówliteraturywnajszerszymtegosłowaznaczeniuszukaćmusimychybaukolebki
ludu,któryliteraturętętworzy,gdyżwówczastopowstająipierwszesposobywyra-
żaniamyśli,ipierwszeinterpretacjezjawiskprzyrodywpostacilegend,ipierwsze
próbyrytmicznychciągówdźwiękowych–zalążekprzyszłejpoezji.
GdywpierwszychwiekachnaszejerydoJaponiidotarłoipoczęłobyćstosowane
pismochińskie1(Japończycystworzyliwłasnepismodopierowkilkawiekówpóźniej2),
istniałajużwtymczasiepewnatradycjaliterackamówiona,wpostacilegend,opo-
wieściipoezjiwjęzykuojczystym.Utworyte,powierzanejedyniepamięciludzkiej,
byłyprzekazywanezpokoleniawpokolenie.WprawdzienaWschodzieznanesą
faktydoskonałegoreprodukowaniazpamięcicałychepopei,zgóryjednakzałożyć
można,żewielemateriałówprzytakiejwędrówcezustdoustginęło,wieleteż
uległoznacznymprzekształceniom.Tęustnątradycjęzaczętokodyfikowaćwpiśmie
1Jesttohipotezadyskusyjna,ponieważniemażadnegopotwierdzeniawfaktachmaterialnych,
przynajmniejdoIIIw.n.e.,żeJapończycy(?)posługiwalisiępismemchińskim.Sątylkozwier-
ciadłaznapisamichińskimi,przywiezioneprawdopodobniezkontynentuprzezemigrantów
wIV–Vw.,najwcześniejzkrajuWu(IIIw.),zwanegopojapońskuKure,czylizpołudniowej
częścidzisiejszychChin(okoliceNankinu)–przyp.red.nauk.
2MogłotobyćwVIIw.,chociażzachowanetekstypochodzązVIIIw.–przyp.red.nauk.
15
