Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–ByłeśzapewnewStylehurstwczasieswegopobytu
wSaint-Mildred?CzyMałgorzatajeździłaztobą?
–Małgorzata!Onie!Zanadtojestzajętaswoim
towarzystwemliterackim,swoimiwieczorami
ikomitetami.
–Acopowieszodoktorze?
–Widywałemgooilemożnościjaknajmniej,gdyż
nabieramcorazwiększegoprzekonania,żepandoktornie
mapojęcia,cotojestrozmowa.
Filipwestchnął,leczpochwilimówiłdalej:
–Nie,jedynąmojąprzyjemnościąwSaint-Mildredbyły
wycieczkiprzezwrzosydoStylehurst.Opuszczamzwykle
zprzyjemnościątakigwarrozmów,nowiniplotekdla
widokuspokojnegodniajesieni,wktórymzżółkłeliście
spadajązdrzewzłagodnymszelestem,takjakdawniej
idlacichegocmentarzapełnegojeszczezieloności.
–Plotki?–powtórzyłaLaura.–Spodziewamsię,
żeMałgorzatawnichniegustuje?
–Plotkiliterackieinaukowesąotysiącrazygorsze
odzwykłychpospolitychplotek.
–Cieszymnie,żebyłeśtakbliskoStylehurst.Jakżesię
mieważonastaregokasjera?
–Bardzodobrze,biegazawszewswoichdrewnianych
trzewiczkachiżywszajestteraz,niżjakjądawniej
widywałem.
–Czybyłeśiwogrodzie?
–Tak,bluszczsadzonyrękąFannyzakryłjużcałkiem
południowymur,aakacjataksięrozrosła,żechciałem,
abyjejpoobcinanogałęzie.AlestaryWillnicruszyćnie
chce,zachowującwszystkotak,jakbyło,zczciąprawie
religijną.
Idługojeszczerozmawialiodawnymdomurodziców
