Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dopierozacząłzapominaćtrochęoswoimsmutku.
–Tak,posiadadużouczucia.Jesttoprawie
nieszczęściedlamłodzieńcaniemającegorodziny.
WRedclyffebyłomubardzodobrze.Jednaklepiej,
żeopuściłtomiejsce,gdziewszyscywidzieliwnim
półbożka.Bylibygoprędkopopsuli.
–Byłobytowielkaszkoda,gdybyzszedłnazłądrogę.
–Tak,posiadabowiemwieleprzymiotów,lecz
teprzymiotywłaśniesąpowodem,żezbytpobłażliwie
uważamyjezadostatecznewynagrodzeniewielkichwad.
Onikimzjegorodziny,wyjąwszystaregosirHugh,nie
powiedziano,żebybrakmubyłoszczerości
iwspaniałomyślności.Dlategoteżcnotyteniemogą
miwystarczyć.Uważaj,proszę,żegoniepotępiam
wcale,jestemtylkosprawiedliwy,leczniemógłbymsię
oprzećnatymcharakterze,dopókiniezostanie
wypróbowany.
Lauramilczałaniezadowolona.JednaksłowaFilipabyły
taksłuszneitakoględne,żeniepodobnaimbyło
zaprzeczyć.PonadtopochlebiałojejzaufanieFilipa,
ontakiostrożnyipoważnyzwierzałsięprzednią
zeswoichmyśli!Cozaszkodajednak,jeśliobawyjego
względemWalterabyłybysłuszne!Szlitakoboksiebie,
przezczasjakiśpogrążeniwgłębokimmilczeniu,które
jestnajlepszymdowodemwielkiejzażyłości.Laura
pierwszasięodezwała,widzącwyrazsmutkunatwarzy
swegotowarzysza:
–Oczymmyślisz,Filipie?
–OLecksleyHall.Przyznaję,żetojestszaleństwo,
ajednaktakjest.
–OLecksleyHall!Sądziłam,żemyśląbyłeś
wStylehurst.
–Tak,alejednoprowadzidodrugiego.
