Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CZYTANIEJAKOŹRÓDŁO(NIE)PRZYJEMNOśCI
nieoczywiste,żekrytykaparcelujeopinie,ujawniaróżnicesądówimnie-
mań.Zanajistotniejszemamjednakcośinnego-krytykadążydoróżnico-
waniaswojegowłasnegoczytania5.
Jaktorozumieć?Czyzadaniemkrytykijestjedynieautorefleksja
iautopoieza?Chybachodziocoświęcej-krytykamabowiemprzede
wszystkimwymiarspołeczny.Twórczośćkrytycznanigdynieodbywa
siępozazbiorowością-zawszeczytaniei„pisanieoczytaniu”mana
celuwejściewpolekomunikacjispołecznej.Czytasięipiszeoksiąż-
kach„dlakogoś”-reprezentująctakieczyinneinteresy.Uniłowski
stwierdzazatem:
Lekturawistocienigdyniejestsprawąprywatną,jakkolwiekniekiedyza
takąwłaśniesiępodaje.Choćbyodbywałasięwprzestrzeninajbardziejin-
tymnej,tojestprzedsięwzięciem,wktórymzawszeuczestnicząconajmniej
trzystrony:czytelnik,książkaijejautororaztentrzeci,dlaktóregoiprzed
którymczytamy6.
Pisanieoksiążkachmaprzetofunkcjęspołeczną-prezentujętutaj,
wCzytaniach,akuratte25książekdlatego,żeprzeczytałemjeichcęsię
podzielićswojąopiniązinnymiczytelniczkamiiczytelnikami-roz-
powszechniamwłasneinterpretacje,ponieważinaczej,właściwie,nie
mająoneżadnegoznaczenia.Nadawcaikomunikatniemogąprze-
cieżfunkcjonowaćbezodbiorcy.Nasze„czytania”-jakiekolwiekbynie
były:krytyczne,„naiwne”,szkolne,zawodowe,prywatne,warsztatowe
itp.-nieistniejąwpróżni.Iztegoteżpowodunigdyniesąskończo-
ne,definitywne,rozstrzygające.JakzauważaUniłowski:
Właściwąstawkąkrytycznejgryniejestwięcobjaśnianietekstulubrzeczy-
wistości.Wręczprzeciwnie-chodziraczejoto,byodwlekaćmomentza-
kończenialektury,wyciągnięciakonkluzji,zamknięciasekwencjizdarzeń.
Dlategoteżkrytykasamaprzezsięniemieścisięwramachżadnejwspól-
5
K.Uniłowski,Prawokrytyki.Onowoczesnymiponowoczesnympojmowaniuliteratury,Uni-
wersytetŚląski,Wydawnictwofa-art,Katowice2013,s.15.
6
Tamże.
15
