Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Wrozprawiedominujeostatniezwymienionychujęć-wartojednak,przy-
najmniejwpewnymstopniu,wykorzystywaćznaczącydorobekbadaczyre-
prezentującychpozostałedyscyplinynaukowe.
Tekstnarracyjnyrozumianyjesttutożsamozdefinicją,którązapropono-
wałaMiekeBal.BadaczkaopisujenarrativetextjakoHtekst,wktórymagens
[agent]lubpodmiotprzekazujeodbiorcy(«opowiada»czytelnikowi)opowieść
zapomocąokreślonegomedium,którymmogąbyćjęzyk,obraz,dźwięk,bu-
dowlalubpołączeniewymienionych”37.
Przystępującdoanalizwspółczesnychnarracji(auto)biograficznychar-
tystówrockowych,wartoprzedewszystkimwykorzystaćdorobekliteratu-
roznawczybadaczyzajmującychsięrozległąproblematykąautobiografizmu.
Najsłynniejszymznawcądiarystykiipisarstwaautobiograficznegojestwspo-
minanyjużwcześniejPhilippeLejeune.AutorkoncepcjiHpaktuautobiograficz-
nego”przezlatazajmowałsięrozmaitymizagadnieniamizwiązanymizanalizą
autobiografii,podjąłsiępróbystworzeniajejdefinicji,atakżenaprzestrzeni
czasurozwijałiredefiniowałrozmaitejejaspekty.WedługLejeune’aautobio-
grafiatoHretrospektywnaopowieśćprozą,gdzierzeczywistaosobaprzedsta-
wiaswojeżycie,akcentującswojejednostkowelosy,azwłaszczadziejeswej
osobowości”
38
-jesttoopowieść,wktórejdochodzidoutożsamieniaauto-
ra,narratoraibohatera,czylidozawarciazczytelnikiemwspomnianegojuż
wcześniejpaktuautobiograficznego.
PhilippeLejeunedefinicjętęodnosidoczterechróżnychkategorii,takich
jak:formajęzykowa(opowieść,proza),temat(losyjednostki,dziejeosobowo-
ści),sytuacjaautora(tożsamośćautora-któregonazwiskoodsyładorzeczy-
wistejosoby-znarratorem),statusnarratora(tożsamośćnarratorazgłównym
bohaterem,retrospektywnawizjaopowiadania).Dopiero,gdydziełospełnia
łączniewszystkiewarunki,należącedowymienionychkategorii,traktowane
jestjakoautobiografia39.
Wbadaniachnadautobiografiącennąteoriąjestzaproponowanaprzez
MałgorzatęCzermińskąkoncepcjaHautobiograficznegotrójkąta”.Badaczka
zauważa,żewtradycjieuropejskiegopisarstwaautobiograficznegoodnaleźć
możnaprzeciwstawnetypynarracji-Hpostawęświadka,któryosobiście
uczestniczyłwzdarzeniachorazintrospekcyjnywgląd,sięgającydogłębin
jednostkowejduszy”-postawępierwsząnazywaświadectwem,drugązaś
wujęciuantropologicznym,zob.M.Dąbrowski,Autobiografa,czylipróbatożsamości,[w:]Autobio-
grafzm-przemiany,formy,znaczenia,red.H.Gosk,A.Zieniewicz,Warszawa2001.
37
M.Bal,Narratologia...,s.3.
38P.Lejeune,Wariacjenatematpewnegopaktu.OAutobiografi,tł.W.Grajewskiiin.,red.R.Lu-
bas-Bartoszyńska,Kraków2001,s.22.
39
Tamże.
