Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niewiastomwidziećprzyczajonegomężawkażdymrogu
sypialnejkomnaty!
*
ŚwitodarłzmagiinocnezabawyiKochnakazałamnie
gotowaćnaspotkaniezkrólem.Przejętepannyjęły
wyciągaćbieluchnekoszulezjednejzmoichskrzyń,
bywkońcuzaradąKochnywybraćnajgodniejszą,tojest
jedwabnązezłotąlistwicąnadole,bezramiączek,
ściąganąleciutkopodpachami,byspodmocnowyciętej
sukniwierzchniejniewystawała.
Usiadłamprzedpolerowanymwsrebrzezwierciadłem,
pozwoliłamnałożyćsobiezkoziejskórkiżółtemiękkie
bucikiipatrzyłamzniechęciąnawprost,naswojeczarne
omiedzianympołyskuwłosyipiwnegokoloruoczy.
Nijasne,niciemne.Żadne.Całabyłamjakaś...żadna.
Itepieginanosie!
PulchnaSvetkadelikatnierozdzieliłamojewłosy
izaczęłazaplataćjewcienkiewarkoczyki.Cmoknęła
zniezadowoleniem.Zagryzłamwargizewstydu.Notakie
były!Płaskie,gładkieicienkie!
Odwróciłasiędodużegokufra,wyjęłacośiodnowa
zaczęłajezaplatać,aletymrazemzzielonąjedwabną
wstęgą.Odrazuwyglądałylepiej.Wkońcuupięła
mipogrubionewarkoczeprzeduszami.Ładnie!
–Pięknejbarwy...–powiedziała,apannypatrzące
nadziełopokiwałygłowami.
–Wstęga?Aiowszem–rzekłam.
–Nieee...
.Włosywasze!
Wyszłamwreszcieprzeddwórwbłękitnejsztywnej
szubiewzłotecylejskiegwiazdy,podspodemmając
zielonąsuknię,mocnoobcisłąnakrągłychbiodrach,
niestety.Srebrny,ciasnypasbrzydkozadarłsięwgórę,
