Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
25
[DattiRavallion1992,AlesinaiRodrik1994]).Niemazatemzgodnościwśród
ekonomistówcodotego,jakpowstrzymaćwzrostnierównościwewnątrzkrajów
obserwowanyodprzełomusiódmejiósmejdekadyXXw.(m.in.[Jenkin2011]).
3)ekonomiagłównegonurtuopierasięnarygorystycznychuogólnieniach,
któresą„bardziejsednemtychteoriiniżzałożeniamiocharakterzeuprasz-
czającym”[Cowell2007,s.4].Wnioskiwyprowadzaneztychteorii,zwłaszcza
wkontekścienierówności,okazująsięzatemniewystarczające[Rosenbaum1999,
s.317],aprzeztosąprzedmiotemostrejkrytyki.Zasadniczakrytykaekonomii
welferowskiejdotyczytego,żeproblemyosiąganiaużytecznościizaspokajania
preferencjikierująnadmiernąuwagęekonomistównapoziomosiągnięćjedno-
stekwstosunkudomożliwychróżnicwwolnościludzidodokonywaniawyboru
międzydostępnymiosiągnięciami.Welferowskazasadapodziałuwsposób
arbitralnyfaworyzowałaosoby,którebyłybardziejlubmniejskutecznewprze-
kształcaniuużyteczności,wzależnościodtego,czyprzedmiotemzainteresowania
byłyodpowiedniomaksymalizacjadobrobytuzbiorowego,czyjegorównypodział
wspołeczeństwie.
Dużywkładwrozwójheterodoksyjnegopodejściadonierównościwniósł
A.K.Sen[1973,1977,1979i1997],którypodjąłkrytykęekonomiiwelferow-
skiej.Otworzyłondrogędoprzeformułowaniadebatynadistotąnierówności
wekonomii.Stałosiętomożliwedziękiosłabieniu,anawetpodważeniukilku
założeńekonomiigłównegonurtu,któreuniemożliwiałydotarciedoistoty
dobrobytu,atakżejegopodziałumiędzyludźmi(nierówności)wwymiarzepozy-
tywnyminormatywnym.
A.K.Sen[1973i1997]podważyłpogląd,żedobrobytindywidualnyizbiorowy
możnaocenićjedynienapodstawieużyteczności,preferencjilubinaczejinfor-
macjioużyteczności.Dolat70.XXw.wliteraturzedominowałydwapodejścia
doużyteczności[Cameron2000,s.1035].Pierwszeopartonamalejącejkrańcowej
użytecznościdochodówiidentycznejfunkcjiużytecznościdlawszystkichludzi.
Wzwiązkuztymcałkowitaużytecznośćosiąganaprzezpopulacjęprzyjmowała
wartośćmaksymalnąprzyrównympodzialedochodów.Ztegopodejściawyni-
kałyzatemargumentynarzeczegalitaryzmudochodowego.
Drugiepodejściewyprowadzonozespostrzeżenia,żeosobyzlepszym
stanemzdrowiaibardziejaktywnecharakteryzująsięwyższąefektywnością
wprzekształcaniuswychdochodówwużyteczność.Maksymalizacjacałko-
witejużytecznościwystępowałazatemwówczas,gdyosobylepiejwyposażone
wzasoby(zdrowie,kwalifikacje)uzyskiwaływyższedochodywstosunkudo
osóbzniższymizasobami,przezcoztegopodejściawyprowadzanoargumenty
uzasadniająceodstępstwaodegalitaryzmudochodowego.
A.K.Sennieakceptujeobydwutychpodejśćzewzględówetycznych,gdyż
uprawniająonedorównegotraktowanialudzi,którzysąnierównizewzględuna
