Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jednegozwłoskichartystów,któryzasugerował,
żeformapomnikamusiumożliwiaćjegopomniejszenie
isprzedażwformiepamiątek.
ZofiaHansen:Wracałstamtądwściekły,aledumny,
żeniedałsięwtowplątać.
Wzespolepracującymnadpomnikiemzostajątylko
JarnuszkiewicziPałka.WspółpracujązWłochamiprzy
koncepcji,którazostajezrealizowanaiodsłoniętaw1967
roku.Jarnuszkiewiczbędziemówiłpolatach:
„Jużnawetniechcemisięprzypominać,jakwyglądała
naszapracanadpomnikiemwOświęcimiu.Zawszesię
denerwuję,gdydotegowracam!Wedługopinii,jakie
dochodziłydonaszcałegoświata,naszprojektuznano
zarewolucjonizującymyślenieopomniku.Alecóżbyło
robić?Samimieliśmygopostawić?Awszystkie
tekompromisy,naktóremusieliśmysięzgodzić!Nigdy
niewychodzitonadobresztuce”22.
SamHansenwyrażaćsiębędzieozrealizowanym
pomnikuzpobłażaniem:
„Wmiejsceczasoprzestrzeniprawdziwego,ciągle
żywego,pouczającegoogólnoludzkiegodoświadczenia
powstałatradycyjna,komercyjna,przedmiotowaforma.
[…]Zostałzrealizowanypomnik,któryzawarłideęwoli
posiadania–jegoprzedmiotoweelementy,odlewane
późniejwróżnychkruszcachwzależności
odzapotrzebowania,stałysiępropagandowo-
biznesowymnarzędziemoddziaływaniawizualnego
dekorującymbiurkapotentatów”23.
ProfesorGustawZemła,autorkilkudziesięciupomników
wPolsceizagranicą,uważa,żezadanie,przedjakim
