Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wystarczającodobreżycie.Kontekstypsychologiczne
sumowujeCzapiński,nczłowiekmanietylkosłabości,któretrzebazwalczać,aletakże
mocnestrony,któremożnarozwijać,czyniącjejeszczemocniejszymi.Możnamiećżycie
lepszeodniezłego”(Czapiński,2007,s.16).
Conależyzrobić,abynaszeżyciebyłolepsze?Wystarczającodobreżycie(ang.good
enough)oznaczaodnalezienieswojegomiejscawświecie(wswoimśrodowiskulokalnym),
stworzeniewarunkówodpowiednichdlarozwojuwłasnychmożliwości,kształtowaniewdo-
świadczeniukompetencjiosobowych,zdobywanierównowagipsychicznejiadekwatnejdla
indywidualnychpreferencjijakościżycia(por.Trzebińska,2008).Poszukującjednakczyn-
nikówitendencjiogólnych,wykraczamydalekopozajednostkę.Natomiastjakośćżyciajest
waloremczystosubiektywnym.Jakpokazujerzeczywistość,nierazskrajnewarunkizewnętrze
życianiezakłócałyutrzymywaniawewnętrznejrównowagi,harmonii,względnegopoczucia
zadowoleniaczyszczęścia.Paradoksalniemożnapostawićtezę,żesytuacjatrudna,kryzysowa,
niejednokrotniepozwalałanatylezmobilizowaćzasobywewnętrzne,żedziękinimodkrywa-
no,iżrównowagaispokójsąmożliwe,atakżefaktycznieuszczęśliwiające.Trudnodocenić
waloryszczęściawówczas,kiedywszystkosięukładaiidziezgodniezplanem.
Współczesnarzeczywistośćniejednokrotnieprzekraczaindywidualnezasoby
imożliwościjednostki,stawiającprzedniązmieniającesięwyzwania.Tempożyciana-
rzucanowezasadypostępowaniawsferzeprywatnejipublicznej.Presjastałasięsama
wsobieobowiązującymstandardemnaszegofunkcjonowanianacodzień.Życiepod
presjąpochłaniaogromnezasobyenergiiżyciowej,zmuszadonieustannejmobilizacji
iczujności,dostałegopodejmowaniawłaściwychdecyzji.Takszybkieistnieniestajesię
ryzykowneizagrażającedobrostanowi,zdrowiupsychicznemuizadowoleniuzżycia.Jak
znaleźćrównowagę?Jakoptymalniekorzystaćzwłasnychzasobów?Jakskutecznieradzić
sobiewzmiennychkolejachlosu,kryzysach,sytuacjachnieoczekiwanych?
Terminunwystarczającodobry”użyłamerykańskipsychiatraDonaldWinnicottwsto-
sunkudookreślenianwystarczającodobrejmatki”wprzeciwieństwiedomatkiidealnej,do-
skonałej.Opisujeontakąmatkę,którarozpoznajedziecięcepotrzeby,rozumiejeiodpowia-
dananiewmiaręwłasnychmożliwości(por.Moore,Fine,1996).Transponującteoriętęna
sytuacjęwspółczesnegożycia,możemymówićotakimstylufunkcjonowania,wktórymnie
stawiamysobiezbytwysokichoczekiwańistandardówwzględemsiebie,leczwymagania
odpowiednie,optymalne,adekwatnedojednostkowychkompetencjiosobowych.Staramy
siębyćpoprostudobrymiludźmipomimoprzeciwności,problemów,kłopotów,nieszczęść,
codziennychzmartwieńiutrapień.Towysiłekdopasowaniamożliwościdojednostkowych
aspiracji,planówczycelówżyciowych.Właściwedopasowanie,przynoszącesatysfakcję,ra-
dość,poczuciezadowolenia,jesttymsolidnymwzmocnieniem,oczekiwanąodpowiedzią.
Prawidłowopostawionympytaniembyłobywięcpytanie:nCojestdobredlamnie
tuiteraz?”Odnalezieniesiebiewkonkretnejrzeczywistości,sytuacji,miejscuiczasie.
Życiepodpresjąniejestkwestiączynnikówzewnętrznych,leczniewłaściwegosposobu
myśleniaozadaniach,obowiązkach,celachiplanachorazantycypacjątego,comożesię
wydarzyć,comożepójśćnietak,jakchcemy.Zwolnieniezbytszybkiegotempażyciado
jegonaturalnejprędkościtojednazpropozycjilepszegostyluegzystencji(por.Carlson,
