Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Modeleobliczenioweukładupojazdszynowy–rozjazd
Przyjętozałożenia,któreuproszcząprocesopisurównaniamiróżniczkowy-
miruchzakrzywionejbelkiozmiennymprzekroju,którajestelementembelki
opisanejwielomastopniamiswobody.Zatemnaobukońcachbelkiodbywasię
jedenruchobrotowyijedenruchpostępowy.DziałaniesiłyFpowodujepowstanie
przemieszczeńwkierunkuxwęższejczęściiglicyorazwkierunkuz.Narysunku
przezAoznaczonopoczątekiglicy,koniecprzezB.Zkoleiprzezg
A
ig
B
oznaczono
szerokośćprzekrojubelkiozmiennymprzekrojuwpunktachAiB.Długośćbelki
oznaczonosymboleml–długośćiglicy.
Wcelurozważańproblemówdrgańwłasnychiglicyozmiennychparametrach
zuwzględnieniemsiłydociskupochodzącejodnapędówzwrotnicowychoraz
umieszczonejnapodłożusprężystym(któryreprezentowanyjestprzezpodkłady
współpracującezpodtorzem)przyjętomodelobliczeniowyjaknarysunku1.9.
Modeltenbędziepodstawądowyznaczaniadrgańwłasnychiglicynapodstawie
rzeczywistychparametrów.
Rysunek1090Modelobliczeniowybelkiozmiennymprzekrojuimomenciewykorzystanydorozważań
matematycznych
Wstrukturzegeometriibelkiprzyjętonastępującezałożenia:
–osiexizsągłównymicentralnymiosiamibezwładnościprzekrojupo-
przecznego,
–przekrójpoprzecznyzmieniasięwwzdłużdługości,ajejwysokośćhzmie-
niasięliniowowzdłużbelki(rysunek1.10.),
–obciążeniewynikająceznaciskuruchukołapoiglicynapoczątkuukładu
współrzędnychmazerowąprędkość,któraulegazmianiewdalszejczęści
belki,
17
