Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
postereotypyfabułprzygodowych,kryminalnych
iawanturniczych),alepotojedynie,bypozbawić
czytelnikamożliwościkonwencjonalnegorozumienia
świata.
Witkacynatomiastchciałczytelnikaoszołomić,araczej
nawetstratowaćgonieustannymbombardowaniem
efektamiartystycznymi:„deformacją”i„artystyczną
perwersją”–jakpowiadał.Stawkąwtejkanonadziebyło
wedługWitkacego„przeżyciemetafizyczne”,swoista
epifaniaiestetyczno-ontologicznaekstaza,którąpowinien
przeżyćczytelnikWitkacowskiejCzystejFormy.
ASchulz–czygrazczytelnikiem?Ajakże!Czy
gouwodzi?Aiowszem!Aleprzecież–nietrzebachyba
tegowyjaśniać–opowieściSchulza,jakwszystkich
symbolistówimitotwórców,niedestruująświata(cojest
celemWitkacego)aniniepozbawiajągonadrzędnego
sensu(cojestcelemGombrowicza),leczpowtarzają
drogęBoskiegostworzenia,proponującczytelnikowi
wyprawępozłoterunomitycznegoSensu.
ProzaSchulzajestwkażdymelemencienarracyjna.
Schulznieodmienniesnujeopowieści,jegonarratorjest
bajarzemikreatoremmitów–opowiada
historienawetwtedy,gdyopisujechmury,
roślinyczystrychy.Schulzwciągaczytelnika
wrzeczywistość,wktórejmechanizmmetamorfoz
łagodniezacieragraniceikontury,wymiaryipunkty
odniesienia.Doskonaleregułytegoświatarozumiał
Gombrowicz,czemudałwyrazwrecenzji
Sklepów
cynamonowych
.
NarracjaGombrowiczajestnatomiastzawszeteatralna
idramaturgiczna.Teatralność,lubmożelepiej
–spektakularność,jestnieodłącznącechąkażdej
wypowiedziGombrowicza.Każdąmyśl,ideęczypojęcie
przedstawiaonbowiemjakogręrólireplikdziejącychsię
nawyimaginowanejsceniepomiędzybohateramilub
autoremiczytelnikiem.Stądnadaktywnośćnarratora,
którymusiudramatyzowaćnietylkorzeczywistośćijej
rzeczywistewydarzenia,aleprzedewszystkimbanalne
iprzypadkowegesty,anawetpojedynczesłowa.Jest
