Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–
Toutrzymałobymnieprzyżyciudomomentupowrotu.
Aaronzignorowałpsaizamknąłdrzwi,chcącjak
najszybciejruszyćwpościg.
–Uważasz,żetorozsądne?–odezwałsięKamael,który
równieżwygramoliłsięzsamochodu.–Dawaćosobie
znaćwtakisposób,właśnietutaj?
Aaronwiedział,żestawianieczołaaniołomwiązałosię
zpewnymryzykiem,alejeślidziękitemumogliwpaść
naświeżytropjegobrata,tomusiałskorzystaćztej
szansy.
–StrażnicyodpowiadająprzedWerchielem,
atoonuprowadziłSteviego–odparł,mającnadzieję,
żeKamaeljednakzrozumiekierującenimmotywy.–Nie
mógłbymżyćzmyślą,żenawetniespróbowałem
dowiedziećsię,cocitrzejmogąwiedziećnatentemat.
Kamaelobszedłsamochód,powolizapinającguziki
czarnejmarynarki,nienagannyjakzwykle.
–Alezdajeszsobiesprawę,żeprawdopodobnieskończy
siętotwojąśmiercią?
–Powiedzmicośnowego,czegojeszczeniewiem
–parsknąłAaron,odwracającsiętyłemdoswoich
towarzyszyipodążyłzaanielskimzapachem,
prowadzącymścieżkąwprostdogęstegolasu,który
otaczałrestaurację.
Bezwzględunato,jakbardzostarałsięotymnie
myśleć,Werchielniebyłwstanieopuścićsalilekcyjnej
sierocińcaprzyopuszczonymkościelepodwezwaniem
św.Atanazego,wktórejznajdowałsięjegowięzień.
Skrytywcieniu,anielskiwojownikprzyglądałsię
skulonejpostaciśpiącejwstalowejklatceizastanawiał
się,jaktakieprowizorycznewięzieniejestwstanie
powstrzymaćtakpotężnezło.Gdybytoodniegozależało,
Werchielzniszczyłbytegowięźnia,alechociażniechciał
siędotegoprzyznać,nawetonniebyłbywstanie
sprostaćtakiemuwyzwaniu.Naraziemusiałsięwięc
zadowolićklatką,doktórejzresztąschwytanydałsię
spokojniezaprowadzić.KiedykwestiaNefilimaitej
przeklętejprzepowiednizostanieraznazawsze
rozwiązana,wtedyWerchielskupisięnaodpowiedniej
