Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Źródłorozłamówiprzyczynapojednania
39
początekpojednania(gdyjestpowrotemdozaufaniaosobowejmiłościwiecz-
niewiernegoprzymierzumiłościOdkupiciela).Stądważnejestpapieskie
przypomnienieprawdyogrzechuiprawdyojegopokonaniu,doktórego
ludziemajądostępprzezwiaręwmiłość.DOdrzucenieojcowskiejmiłości
BogaiJegodarumiłościzawszeleżyupodstawpodziałówwłonieludzkości.
Wiemyjednakże,żeBóg«bogatywmiłosierdzie»,jakojcieczprzypowieści,
niezamykasercadlażadnegozeswychsynów.Oczekujenanich,szukaich,
odnajdujetam,gdzieodmowaudziałuwewspólnociewięziichwodosobnie-
niuipodziale,wzywaich,bygromadzilisięwokółJegostołuwświątecznej
radościprzebaczeniaipojednania”(Reconciliatioetpaenitentia,10).Słowem
Dpojednanie”określapapieżsamegoZbawiciela,będącgłębokoprzekonany
otym,żebezjegoofiaryjakiekolwiekludzkiewysiłkipojednawczebyłyby
nieskuteczne.DChrystus,zwyciężającprzezswojąśmierćnakrzyżuzłoimoc
grzechu,swoimpełnymmiłościposłuszeństwemprzyniósłwszystkimzbawie-
nieistałsiędlawszystkich«pojednaniem»”(Reconciliatioetpaenitentia,10).
Chybionąpróbątworzeniajedności,którąwspominapapież,byłaopisana
wBibliipróbawspólnegozbudowaniawieżyBabel.DDlaczegoupadłambitny
projekt?Dlaczego«napróżnosiętrudzą»ci,którzywznosządom?Dlatego,
żeludzieczyniliznakiemigwarancjąpożądanejjednościjedyniedziełoswych
rąk,zapomniawszyodziałaniuBoga.Skoncentrowalisięnahoryzontalnym
wymiarzepracyiżyciaspołecznego,niedbającowymiarwertykalny,któryby
ichzakorzeniłwBogu,ichStwórcyiPanu,iskierowałdoNiego,jakoosta-
tecznegoceludrogi”(Reconciliatioetpaenitentia,13).LudziezRajuiludzie
zopowieściowieżyBabelpodobnisąwpostawieodłączeniasięodBoga
mimotego,żetylkocipierwsiwydająsięotwarcieBoguprzeciwstawiać.
Otojakanalizujetedwiescenybiblijnepapież:DWopowieściowieżyBabel
wyłączenieBoganiewydajesiębyćtakwyraźnymzNimkonfliktem,jest
raczejzapomnieniemiobojętnościąwobecNiego,jakgdybywplaniedziałania
iorganizowaniasięludziBógmiałniezasługiwaćnauwagę.Jednakżewobu
przypadkachzachodzigwałtownezerwaniestosunkuzBogiem.Wtym,cosię
wydarzyłowRaju,występujewcałejswejpowadzeidramatycznościto,co
stanowinajbardziejwewnętrznąimrocznąistotęgrzechu:nieposłuszeństwo
wobecBoga,wobecJegoprawa,normymoralnej,którądałczłowiekowi,wpi-
sującjąwludzkieserceipotwierdzającorazudoskonalającprzezObjawienie”
(Reconciliatioetpaenitentia,14).Zniszczenienormyiwięzizjejtwórcąjestwie-
lorakimzagrożeniemdlaniszczącego.DGrzech,jakozerwaniezBogiem,jest
aktemnieposłuszeństwastworzenia,które,przynajmniejwsposóbpośredni,
odrzucaTego,odktóregopochodziiktóryutrzymujejeprzyżyciu;jestto
zatemaktsamobójczy.Ponieważprzezgrzechczłowiekodmawiapodporząd-
kowaniasięBogu,zburzeniuulegarównieżjegowewnętrznarównowaga,
wjegownętrzuwybuchająsprzecznościikonflikty.Zranionywtensposób
człowiekniejakonieuchronnienaruszatkankęłączącągozinnymiludźmiize
światemstworzonym”(Reconciliatioetpaenitentia,15).
