Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
58
CzęśćI
PrzedwybuchemWielkiejWojny…
PierwszyznichLewBrusiłowbyłfaktycznymorganizatoremSztabu.Wspie-
ranyprzezgrupęwybranychprzezsiebie,młodych,utalentowanychoficerów,człon-
kówPetersburskiegoKółkaWojennomorskiego,nakreśliłprogramszerokozakro-
jonychreformobejmującychreorganizacjęnaczelnychwładzmarynarki,atakże
wypracowaniezałożeńprogramówbudownictwaokrętowego,mobilizacjiorazpro-
gramówszkoleniazałógokrętowych.Swojeprojektyreformzawarłwkilkumemo-
riałach,któreprzedłożyłbezpośredniemuprzełożonemu,tj.ministrowimarynarki.
ForsowanieprzezBrusiłowareform,awszczególnościwprowadzenianowejstruktu-
ryorganizacyjnejwładzcentralnych(byłaopartanaprojekcieSzczegłowaz1906r.)
doprowadziłodokonfliktuzministremmarynarkiadm.IwanemDikowem55,które-
goefektembyładymisjaBrusiłowa56.
NastępcąBrusiłowawyznaczonyzostałkontradm.AndriejEberhardt.Jeszcze
pełniącfunkcjęzastępcyszefaSztabuGłównego(1906–1908)wystąpiłzdośćoso-
szefaSztabuPolowegoMWzachowałstanowiskoszefaSztabuGeneralnegoMW
.Zob.A.Bubnow,
WcarskojStawkie,St.Pietierburg1995,s.77.WitalijDocenkobłędniepodaje,Rusinzajmował
stanowiskoszefaSztabuGeneralnegoMWdo1915r.Zob.W.D.Docenko,Morskoj…,s.358.
55IwanDikow(1835–1914)ukończyłSzkołęJunkrówwNikołajewienadMorzemCzarnym
(1854).UczestniczyłwwojniekrymskiejzamęstwowobronieSewastopola(1854–1855)odzna-
czonyOrderemWojskowym4.stopnia.ZastępcadyrektoralatarnimorskichilocjinadMorzem
CzarnymorazAzowskim(1871–1876).Podczaswojnyrosyjsko-tureckiej(1877–1878)dowodził
zespołemkutrówminowychnaDolnymDunaju,anastępnienadzorowałoperacjęstawianiapól
minowychnapodejściachdorosyjskichportówczarnomorskich.W1879r.zaliczonydoświtycar-
skiej.DowódcaSzkolnegoZespołuMinowo-TorpedowegoFlotyCzarnomorskiej(1881–1885);do-
wódcafregatypancernejDmitrijDonskoj(1885–1886);p.o.GłównegoInspektoraBroniMinowo-
Torpedowej(1888–1890);dowódcaEskadrySzkolnejFlotyCzarnomorskiej(1890–1891).Wlatach
1891–1892p.o.zastępcyszefaSztabuGłównegoMW
.Wlatach1892–1894p.o.dowódcydywizji
FlotyCzarnomorskiej.Wlatach1894–1897dowódcaEskadrySzkolnejFlotyCzarnomorskiej.
W1896r.p.o.dowódcyFlotyCzarnomorskiejorazGubernatorWojskowyNikołajewa.Wlatach
1897–1900przewodniczącyMTK.Wlatach1898–1907członekRadyAdmiralicji.W1905r.
przewodniczyłkomisjids.zbadaniadziałalnościflotypodczaswojnyrosyjsko-japońskiej.Wla-
tach1905–1907stałyczłonekROP
.Wlatach1907–1909ministerMWkontynuowałreformy,
m.in.poszerzyłbazęrekrutacyjnądoelitarnegoKorpusuMorskiego,wktórymdo1907r.mo-
glistudiowaćjedynieszlachetnieurodzeniorazsynowieoficerówmarynarki;wprowadziłnową
klasyfikacjęokrętów(1907);doprowadziłdowydaniainstrukcjiokreślającejokressłużbyokrę-
tówweflocieczynnej.RównoleglezobjęciemstanowiskaszefaresortuotrzymałprawaGłównego
NaczelnikaFlotyiMinisterstwaMarynarkiprzysługującedotejporygenerałowi-admirałowi.
Powierzonomubezpośredniekierownictwonadsiłamibojowymiorazstanemosobowymfloty.
PonadtosprawowałbezpośredninadzórnadSztabemGeneralnymMWorazSztabemGłównym
MW
.MimotakszerokichkompetencjiDikowżywiłniechęćdoSztabuGeneralnegoobawiającsię,
organtendążydoograniczeniajegouprawnień.Wstyczniu1909r.odwołanyzfunkcjimini-
stramarynarkiiwyznaczonyczłonkiemRadyPaństwa.Rangęadmirałaosiągnąłw1905r.,gene-
rał-adiutantaw1906r.Zmarł13października1914r.wPiotrogrodzie.Zob.W.I.Fiedorczenko,
Swita…,knigaI,s.297–298.
56Formalniepowodemdymisjibyłzłystanzdrowia.Szerzejoprojektachreform,które
Brusiłowprzedstawiłwmemoriałachkierowanychdowładzzwierzchnich,atakżeobędącychich
następstwemkonfliktachzministremmarynarkiadm.Dikowemzob.K.B.Nazarienko,„Mozg”
fłotaRossii…,s.66–67,82–93,108–111,114–116.