Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TEATRURZECZYWISTNIONYCHMARZEŃ
17
GerhartHauptmann,HarryKessler,WaltherRathenau,
WilhelmSchmidtbonn,FrankWedekind,HeinrichWölfflin
iFranzWerfel.Zadaniem,jakiepostawiłosobietowarzystwo,
byłopopularyzowaniewspółczesnejdramaturgiiniemieckiej
przezwykładyiodczyty,finansowewspieraniemłodych
twórcówipodejmowaniestarańowystawieniasceniczneich
utworów.Towarzystwoobjęłoopiekąpoczątkującychtwórców,
międzyinnymiFritzavonUnruha,WalteraHasenclevera,
ArnoldaZweiga,ReinhardaGoeringa,PaulaKornfeldaiRein-
hardaSorgego–ekspresjonistówbuntującychsięprzeciw
panującemuporządkowispołecznemu.Reinhardtsamzai-
naugurowałcyklprzedstawieńDasjungeDeutschlandna
scenieDeutschesTheater,reżyserującŻebrakaSorgego
(premiera23grudnia1917),poktórymwystawiono–także
wjegoreżyserii–SeeschlachtGoeringa(premiera3marca
1918)orazSynaHasenclevera(reż.FelixHollaender,pre-
miera24marca1918),DerBesuchausdemElysiumWerfla
(reż.HeinzHerald,premiera9czerwca1918),KainaFried-
richaKoffki(reż.HeinzHerald,premiera9czerwca1918),
DerSturzdesApostelsPaulusRolfaLaucknera(reż.Felix
Hollaender,premiera26stycznia1919),atakżesztukiElse
Lasker-SchüleriOskaraKokoschki.Dziękitejotwartości
nanowezjawiskaReinhardtbardzowyraźniewpłynąłna
poszerzeniewspółczesnegorepertuaruwniemieckichte-
atrach,azaichprzykłademtakżenainnycheuropejskich
scenach.
DrugimwielkimfilaremrepertuaruwteatrzeReinhardta
miałybyćsztukiautorówklasycznych,którychdziełauważał
zajegofinaturalnążelaznąpodstawę”.Chciałjegraćwnowy
sposób,jakbytobyłyutworywspółczesne;spodziewałsię,że
dziękiichponownemuodczytaniufiwkroczynascenęnowe
życie:barwaimuzyka,wielkość,wspaniałośćiradość”.Wte-
